Suriname verdient momenteel uit legale activiteiten zeer, onvoldoende deviezen en dat maakt dat bepaalde essentiële zaken, niet of in zeer beperkte mate kunnen worden betaald en geimporteerd. Henck Arron de geestesvader van onze staatkundige onafhankelijkheid die wij van Keerpunt van zeer nabij gekend hebben en als vriend kon worden gezien zei eens tegen ons: Als een regering zijn olierekening, gasrekening, medicijnrekening en ambtenaren niet meer naar behoren kan betalen, is het tijd om je biezen te pakken en het bestuur over te laten aan anderen, die het misschien beter zullen kunnen doen. Wij van Keerpunt weten dat Arron, hetgeen zich nu voltrekt in dit land, nimmer zou hebben gewild. Arron wilde het beste voor Suriname en stond een snelle en juiste ontwikkeling zonder fromu’s voor. Maar we weten allemaal, wie na de staatkundige onafhankelijkheid binnen vijf jaar, roet in het eten is komen strooien en dit land volkomen de verkeerde kant hebben opgebracht, tot het bijna uitzichtloze punt, waar we nu in zijn beland. In de tijd van Arron hadden we een wisselkoers van 1.80,- Surinaamse gulden voor een Amerikaanse dollar. Kijk waar we nu zitten! De wisselkoers voor de dollar is ruim boven de tien SRD en de Noordamerikaanse munt is zeer moeilijk te krijgen en volgens een nieuwe wet, mag je hem niet eens meer betrekken bij een Cambio. Maar natuurlijk weten we ook wat er in de periode 1980-1987 is gebeurd, toen er ook groot deviezengebrek was en Nederland de ontwikkelingssamenwerking na de moorden van 8 december 1982, had opgeschort. De zwarte markt in valuta ontstond en heeft bepaalde mensen met bedenkelijke geldtransacties stinkend rijk gemaakt. In die periode is ook het witwassen van gelden afkomstig uit de grensoverschrijdende misdaad begonnen, laat niemand de lezers andere “BS” vertellen, dat het iets is van de laatste 20 jaar. Er zijn thans in dit land nog steeds figuren, die binnen het machtscentrum rondwandelen die met de zwarte valutamarkt uit de jaren tachtig, hun beginkapitaal hebben weten te vergaren en hun financieel imperium in de afgelopen tien jaar, verder hebben verstevigd. Maar laten we terugkeren naar het huidige deviezengebrek, dat zeer nijpend aan het worden is en waarbij er schaarste van veel essentiële middelen, dreigt te ontstaan. Een van de gevaarlijkste ontwikkelingen die we zien, is het toenemende gebrek aan medicamenten en daarvoor hebben de apotheken de afgelopen week, al alarm over geslagen. De ondernemers in deze branche wijzen erop dat vanwege de overheid er minder medicijnen worden aangeleverd en dat de geneesmiddelen voor bijvoorbeeld kankerpatiënten steeds minder voorradig zijn. Ook de zogenaamde remmers voor HIV patiënten, geraken schaarser en dat kan natuurlijk niet. De apothekers wijzen erop, dat door het deviezengebrek en het niet voor handen mogen hebben van vreemd geld, het ook voor hen onmogelijk is geworden, zelf en snel geneesmiddelen binnen te halen. De lock-down heeft zaken alleen nog verergerd en wel in rap tempo. Er wordt met nadruk op gewezen, dat de valutawet aangenomen op 21 maart in DNA een zeer belemmerend effect sorteert bij het snel binnenhalen van ontbrekende en levensreddende medicamenten. Het is daarom volgens de farmaciebedrijven van zeer groot belang, dat de overheid dit keer wel luistert en toestemt dat deze bedrijven hun valuta kunnen betrekken om de benodigde medicijnen, te kunnen importeren. Vrachtvluchten vinden nog steeds plaats en ook schepen doen ons land in deze periode van partiële lock-down aan, dus moeten deze producten nog ingevoerd kunnen worden. Wat zeker niet kan is dat de overheid door vast te houden aan de wet van 21 maart, die niet deugt, zieke mensen aan hun lot overlaat en zelfs dood laat gaan door gebrek aan benodigde medicamenten. Venezolaanse toestanden moeten we te allen tijde hier zien te voorkomen.