De verkiezingen van 25 mei zijn in aantocht en de strijd om de macht in dit land is door de verschillende politieke partijen nu reeds in alle hevigheid aangevangen. Nu reeds is men op zeer venijnige wijze met elkaar bezig en wordt er flink met vuil gesmeten. Beschuldigingen, beledigingen, scheldpartijen zelfs zaken over elkaars seksuele geaardheid, worden via sociale media en andere communicatie methoden, de ether in geblazen. In bepaalde gevallen is de animositeit van zo ernstige aard, dat men zich zelfs zo uitlaat waardoor de tegenpartij genoeg houvast krijgt om een strafklacht in te dienen wegens vermeende laster en of smaad. De komende volksraadpleging kan gerust gezien worden als één van de, zoniet de belangrijkste van de afgelopen decennia. Partijen staan deze keer heel erg lijnrecht tegenover elkaar en zelfs racistische elementen worden, in de strijd geworpen om de tegenstander de loef te kunnen afsteken op 25 mei. Maar wie de politieke geschiedenis van dit land kent weet dat het allemaal om belangen gaat die in de afgelopen dertig jaar alleen maar groter zijn geworden en dat de belanghebbenden die niet zomaar zullen wensen prijs te geven. Bepaalde mensen zullen die belangen over hun “dead body” willen prijsgeven, alleen geven ze daarvoor een misleidende invalshoek. Maar vuilspuiterij kennen we al vanaf de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw. De ouderen onder ons kunnen zich misschien nog vaagjes de affaire “Carlos Thomas” herinneren en de rijstleveranties aan Venezuela. En uit de eind jaren zeventig kunnen bepaalde mensen zich nog de smeercampagne herinneren kort voor de verkiezingen tegen Henck Arron, alsof die een geheime rekening zou hebben gehad op een Bank in de Amerikaanse staat Florida. Men durfde toen zelfs suggeren dat Arron gelden uit de staatskas naar die vermeende rekening zou hebben gesluist en zo de man van zware corruptie te kunnen betichten. Dat allemaal om de NPK regering van Arron grote stembusschade, op te leveren. Gelukkg werkte toen de Amerikaanse ambassade snel mee om vervolgens te kunnen meedelen, dat Arron geen enkele rekening op een Amerikaanse bank had. En de NPK combinatie van Arron kwam weer als grote overwinnaar uit de bus. De NPS en politieke partners waren in die periode niet stuk te krijgen zulks tot groot ongenoegen van de oppositie en bepaalde externe krachten, die met groot succes hem op 25 februari met militair geweld wisten te verwijderen. Dus de vuilsmijterij zoals we die thans via alternatieve communicatiekanalen doormaken, is niet vreemd in dit land. Bepaalde mensen geraken heel nerveus, als ze slecht kijken naar de opkomsten van massameetings van de tegenstanders, want ze zien overduidelijk de bui al hangen. We moeten er daarom niet vreemd van opkijken als de smeercampagnes in een nog hoger tempo zullen worden gevoerd. Laten we echter hopen, dat het allemaal op het verbale vlak zal verlopen en dat andere verwerpelijke handelingen, achterwege zullen blijven. We moeten ons allemaal terdege blijven realiseren, dat de belangen in tal van sectoren legaal en informeel heel hoog liggen en dat die belangen niet gemakkelijk prijs zullen worden gegeven. Als medium van wel 110 jaar oud hopen wij van harte dat ook deze verkiezingsstrijd zonder calamiteiten zal verlopen, omdat dit land in de afgelopen decennia al genoeg te lijden heeft gehad ten gevolge van overduidelijk gevoerd wanbeheer.