Deze vraag moet zeker gesteld worden, nu wij allen zien wat zich op het wisselkoersenfront ten aanzien van de waarde van de Surinaamse Dollar, SRD ten opzichte van de buitenlandse harde valuta aan het voltrekken is. Er wordt op grote schaal gerommeld en een situatie in de hand gewerkt, waarbij de vraag vele malen groter is dan het aanbod. We ontkomen nu zelfs niet langer aan de indruk dat kwaadwilligen grote hoeveelheden dollars en euro’s aan het inslaan zijn met de bedoeling, die op een later tijdstip met grove winst, van de hand te doen. De verschillen waarvoor de dollar en euro thans bij de verschillende wisselkantoren worden aangeboden, liggen daarvoor teveel uiteen en ademen naar onze mening zelfs kwaadwilligheid uit. Maar waar zeker niet omheen gegaan kan worden, is de onzekerheid die er heerst over de reële waarde van de SRD en de dekking die hij vertegenwoordigt. Ook is een ieder die een beetje verstand heeft van economische wetmatigheden, op de hoogte van wat de gevolgen zijn wanneer een overheid openlijk of stiekem ertoe overgaat, monetair haar tekorten te financieren. Hoe meer de indruk wordt gewekt dat deze overheid er alles aan doet, de wisselkoersen kunstmatig in bedwang te houden via interventies van een bepaalde cambio, hoe meer de onzekerheid toeneemt en de jacht op dollars en euro’s, alleen maar zal verhevigen. Het is bekend dat de regering stunt en vliegwerk hanteert om de wisselkoersen niet verder te laten stijgen, omdat ze weet dat een dergelijke ontwikkeling, haar zeer veel stemmen zal kosten in mei 2020 . Maar heeft ze wel een scala van mogelijkheden voor de hand om de koersen te beteugelen tot mei 2020? Wij hebben daar onze ernstige twijfels over, omdat ondanks haar inzet van Chotellal, de koersen bij andere wisselkantoren de afgelopen weken stelselmatig zijn blijven stijgen en dat er nu voor een dollar wel SRD 8.50,- en voor een euro SRD 8.90,- tot wel SRD 9.20,- wordt gevraagd. Als we naar deze verontrustende ontwikkelingen kijken, dan kan toch wel worden gesteld, dat de geest uit de fles is. Hoezeer de Cambio van Chotellal ook tracht de dollars voor een lagere wisselwaarde aan de man te brengen, hij zal er naar onze mening niet in slagen aan de enorme vraag te voldoen. Overigens is het zo, dat het tot op dit moment niet duidelijk is hoe Chotellal aan zijn vele ‘’goedkopere’’ dollars komt. Daar wordt in alle talen over gezwegen, hetgeen tot vele speculaties leidt en zelfs de verdenking wordt geplaatst, dat het hier een onfrisse zaak regardeert. Tot nog toe kan er louter gesteld worden, dat de jongste ontwikkelingen op het wisselkoersenfront uiteindelijk toch tot drastische prijsstijgingen cq inflatie zullen leiden.