We zijn er allemaal aan gewend geraakt, de dagelijkse berichten van personen en instanties die in de grootste problemen zijn geraakt, omdat de overheid haar financiële verplichtingen niet is nagekomen en momenteel zelfs helemaal niet meer in staat schijnt te zijn, over de brug te komen. De wijziging van de Wet op de Staatsschuld was ter overleving van dit kabinet, hoogst noodzakelijk om nog meer te kunnen lenen, anders is het halen van de verkiezingen van mei volgend jaar zonder het oplopen van ernstige kleerscheuren, zeker niet mogelijk. Niet alleen moest Hoefdraad straffeloos gehouden worden, ook de aanvulling van het overheidsbudget was meer dan noodzakelijk, omdat de bodem van de put al zichtbaar was. Om de overdracht door de Alcoa  van de stuwdam te Afobaka nog voor het einde van het jaar te kunnen realiseren, moesten dan nog meer zeer noodzakelijke deviezeninkomsten van staat via een overbruggingslening, op het spel gezet worden. Het is inmiddels bekend dat de overheid zelfs zover heeft willen gaan, door haar dividend inkomsten van Staatsolie en haar royalties die ze ontvangt van Iamgold, in te zetten om 150 miljoen dollar via het overbruggingskrediet bij Oppenheimer en de Republic Bank, rond te krijgen. Eigenlijk heeft de overheid Staatsolie als onderpand gegeven voor een lening van 150 miljoen dollar, terwijl ze er heel goed van op de hoogte is, dat deze staatsonderneming nog steeds gebukt gaat onder een buitenlandse lening die enkele jaren geleden nog zeker 1 miljard dollar vertegenwoordigde. Binnen  de vakbond van Staatsolie is men zich ervan bewust, dat de regering belangrijke inkomsten waar ze maandelijks vanwege Staatsolie en Iamgold op kon rekenen, heeft aangeboden om 150 miljoen dollar vrij te krijgen van Oppenheimer en de Republic Bank, terwijl deze middelen normaliter werden besteed om tekorten in de begroting, te helpen dekken. De vakbond binnen Staatsolie vraagt zich nu af, waar de regering nu geld vandaan zal halen om zeer noodzakelijke kosten te betalen. De vraag die daarom zonder terughoudendheid kan worden gesteld, is of men wederom tot meer leningen zal overgaan, of in het ergste geval tot ongebreidelde geldschepping zal besluiten. De grootste vrees die niet alleen bij de vakbeweging, maar ook bij het bedrijfsleven en de ngo’s leeft, is  dat de druk op de algehele economie zal toenemen, hetgeen kan leiden tot geldontwaarding en inflatie. Nu reeds is het ons bekend, dat de overheid de wisselkoersen voor dollar en euro met de grootste moeite onder controle houdt. Deze week werd ook bekend, dat de regering voornemens is de tarieven van stroom nog voor het begin van 2020, met 20 procent aan te passen. Als ze daartoe besluit, steekt ze zeker de lont in het kruitvat en komen er zeker grote sociale problemen. Waar men zich binnen Staatsolie ook terecht zorgen over maakt, is dat de betalingen vanwege de EBS aan Staatsolie, niet volgens afspraak zullen plaatsvinden en dat zal tot gevolg hebben dat het afbetalen van de overbruggingslening aan Oppenheimer en de Republic Bank, in gevaar zal komen. Bij Staatsolie maakt men zich ook ten rechte zorgen over de manier waarop de EBS hun rekeningen betaalt. De EBS hebben in het verleden herhaaldelijk hun rekeningen voor geleverde zware diesel door Staatsolie, niet op tijd of helemaal niet voldaan. Daar moest naar verluidt, uiteindelijk een modus voor gevonden worden om dit verlies binnen de boeken weg te werken. Misschien juist daarom wenst men thans de energietarieven van de EBS naar de gemeenschap toe te verhogen, om aan de betalingsverplichtingen aan Staatsolie, die het beheer over de stuwdam krijgt, te kunnen voldoen. Hoe het ook zij, Staatsolie zijn inkomsten mogen niet verminderen, anders komt de afbetaling inclusief rente aan Oppenheimer en de Republic Bank, meteen in gevaar. Ook met een eventueel internationaal dalende aardolieprijs per barrel, dient ernstig rekening mee gehouden te worden en dat zal een negatief resultaat hebben op de aflossing van deze zware overbruggingslening. En terwijl de overheid maar blijft lenen en het leningenplafond op een onverantwoorde wijze heeft verhoogd, lopen haar uitgaven steeds verder op. Maar dat ze niet in staat is haar uitgaven sluitend te krijgen en de tekorten steeds zichtbaarder worden, merken we bij het openbaar vervoer, waar bijvoorbeeld boothouders vanaf januari hun brandstofsubsidie niet hebben ontvangen en het werk dreigen neer te leggen. De problemen in de gezondheidszorg lopen ook verder op en de tekorten binnen de ziekenhuizen worden maar niet weggewerkt. In de komende weken richting einde van het jaar, zal nog meer naar buiten komen en steeds meer duidelijkheid verkregen worden over hoe ernstig de toestand in werkelijkheid wel is. Veel zoete praatjes en verdraaiing van feiten, zullen dan niet meer helpen.