Elk jaar houden de grote warenhuizen een schoolcampus, dit tot vreugde van veel kinderen die samen met hun ouders schoolspullen gaan kopen. Ook dit jaar verkochten de warenhuizen schriften, pennen en dergelijke, maar het was aanmerkelijk rustiger dan voorgaande jaren. Niet vreemd, want er zijn nu zoveel schooltassenprojecten dat er nog maar een kleine groep is die zelf een tas moet aanschaffen. De First Lady voert al enkele jaren een schooltassenproject uit. Dit jaar zorgde het Bureau van de First Lady ervoor, dat maar liefst 10.000 kinderen van een tas met inhoud werden voorzien. Stichting 1 voor 12 voert in Para een project uit. In eerste instantie kregen 200 kinderen een goed gevulde tas, maar gezien de grote vraag, werd het project nog een tweede keer uitgevoerd en zelfs een derde keer. Honderden tassen werden verdeeld. In Brokopondo kregen 2000 kinderen een schooltas, natuurlijk met inhoud. Dit project werd gefinancierd door Grassalco en uitgevoerd door UNSDG-ambassadeurs. In Mariënburg maakte het Corps Vrijwilligers Mariënburg, 600 kinderen blij. Enkele jaren terug ging het volgens het corps nog om 30 kinderen, dat zijn er nu dus 600. Het corps hoopt volgend jaar, nog meer kinderen blij te maken. Dan is er nog de Samora Foundation, zij gedenkt al vijftien jaar lang best geslaagden uit behoeftige gezinnen. Dit jaar ging het om 184 kinderen van 45 scholen, die kregen elk een mooie schooltas met inhoud. De foundation deelt niet zomaar schooltassen uit, alleen best geslaagden uit minder draagkrachtige gezinnen komen in aanmerking. Een mooi project, vooral omdat de tassen niet als zoete broodjes verdeeld worden, dat idee krijgt Keerpunt wel bij de andere projecten. Welke criteria worden gehanteerd? Zijn er eigenlijk wel criteria, of kan elk kind dat door een ouder/verzorger is opgegeven, gewoon een schooltas in ontvangst nemen zonder dat er enig onderzoek is gedaan naar de financiële situatie van de ouders/verzorgers? Keerpunt denkt dat gezien de enorme aantallen tassen die verdeeld worden, in veel gevallen er geen enkel onderzoek gedaan is. De schooltassenprojecten hebben ongekende proporties bereikt, nog even dan hoeft geen enkele ouder meer een tas te kopen en dat kan toch niet de bedoeling zijn. Natuurlijk is er een groep die in dusdanige omstandigheden verkeert, dat zij niet zelf kan voorzien in schoolbenodigdheden. Het is goed als instanties/overheid deze groep helpt, maar het moet wel bij deze groep blijven. Er worden nu zoveel tassen verdeeld, dat op voorhand duidelijk is dat een gedegen screening ontbreekt. Ouders gaan er bij wijze van spreken op rekenen dat hun kind wel van een of andere instantie een schooltas krijgt. De spaarzin lijkt helemaal verdwenen te zijn, wat niet vreemd is, want waarom sparen voor schoolspullen als ze gratis gegeven worden. Stop toch met die massale verstrekking, houdt toch op met die nonsens, gedenk alleen de kinderen die het echt nodig hebben.