Waar komen onze deviezenverdiensten, in dezen onze dollars giraal en chartaal, vandaan? Via de officiële en dus legale wijze uit onze exporten van aardolieproducten, goud, hout, rijst, vis, landbouwproducten en lokaal vervaardigde eindproducten, waar wel een deviezencomponent aan gekleefd heeft. De inkomsten uit de aardolie- en goudsector komen de staat deels ten goede. Uit de export van rijst wenst de overheid sinds kort, dat de deviezenopbrengsten voortaan bij de Centrale Bank worden ingewisseld, hetgeen tot groot ongenoegen van de exporteurs heeft geleid, die tot voor kort hun verdiende dollars na ontvangst deels bij de cambio’s wisselden, omdat ze daar een hogere wisselkoers voor ontvingen. De maatregel afgekondigd door de Centrale Bank, kan er wel toe leiden, dat men gewijzigde exportopbrengsten zal doen optekenen en of in het meest ongunstige geval, minder gaat exporteren, omdat het lucratieve van de uitvoer door de Centrale Bank, uit handen wordt genomen. Hout, vis, landbouwproducten en andere goederen met een exportwaarde, dragen bij aan de inkomsten van het land, maar moeten niet gezien worden als de grootste deviezenverdiensten. Voor wat de goudsector betreft, verdient de overheid miljoenen aan de multinationals Iamgold en Newmont, gezien de wereldmarktprijs voor een troy ounce, die momenteel erg gunstig ligt. Voor wat de overige goudwinningsactiviteiten op ,,kleinere’’ schaal opbrengen, bestaat veel onduidelijkheid, omdat de overheid na decennia nog steeds geen kloppend overzicht heeft voor wat uit de grond wordt gehaald en hoeveel de lokale bijdrage aan de economie is. Dat veel goud gewoon wordt verhandeld en op illegale wijze wordt weggedragen via allerhande maffiastructuren, behoeft geen uitvoerig betoog. Uit deze sector komen veel illegale dollars ons land binnen en gaan er weer even hard uit naar buitenlandse rekeningen van de goudopkopers en handelaren uit deze sector. Ook is er naar verluidt, een niet openlijke samenwerking tussen witwassers en lieden uit de goudsector om zo de illegaal verkregen dollars via het edele metaal hun weg te laten vinden naar de legale geldstromen. Het moet echter wél duidelijk zijn, dat zelfs de legale opbrengsten in vreemde valuta, verkregen uit lokale productie en export, absoluut onvoldoende zijn om de economie van genoeg harde valuta te voorzien. De aanvullende valuta inkomsten zijn afkomstig uit de informele sector en daar levert de grensoverschrijdende criminaliteit haar voornaamste bijdrage in. De afgelopen anderhalf jaar hebben lokale en internationale drugsbestrijdingsdiensten, vele duizenden kilo’s cocaïne die via Suriname hun weg moesten vinden naar voornamelijk West-Europa, onderschept. Deze enorme vangsten hebben de illegale aanvoer van crimineel verkregen vreemde valuta, zware klappen toegebracht, hetgeen natuurlijk tot gevolg heeft gehad dat de schaarste aan overwegend de Amerikaanse dollar, zwaar is toegenomen. De alsmaar stijgende dollar levert daar het bewijs voor. Degenen die de ontwikkelingen binnen het deviezenregiem op de voet volgen, zullen hebben opgemerkt, dat telkenmale wanneer er een grote partij uit Suriname wordt onderschept, de wisselkoersen voor een niet al te lange periode een opgaande lijn vertonen. Ook bepaalde politici hebben bij elke grote onderschepping, reden tot grote ongerustheid, omdat bepaalde geldstromen en of stortingen, ook voor hen nadeel kunnen opleveren. Suriname is in hoge mate afhankelijk van zijn dollarverdiensten en dat zal nog jaren na dezen, ongewijzigd blijven. Echter is het zo, dat wij als land en volk, ons moeten concentreren op het op legale wijze verdienen van de dollars en niet langer en overwegend leunen op inkomsten die op dubieuze wijze tot stand komen. In het buitenland houdt men ons nauwlettend in de gaten en kijkt men onder meer hoe men de zogenaamde National Risk Assesment, het NRA-programma, zal uitvoeren en wel binnen een periode van minder dan een jaar. Wij worden als het ware gedwongen, maatregelen te treffen tegen het witwassen van drugsgelden en ook moeten wij erop toezien, dat crimineel verkregen middelen niet worden misbruikt voor de financiering van terroristische activiteiten. Slagen wij er niet in het NRA goed en naar tevredenheid van de Caribbean Financial Action Task Force, CFATF uit te voeren, dan komen sanctiemaatregelen tegen ons land, zeker van de grond. Vooral het bankwezen in ons land zal daar direct mee te maken krijgen. Correspondentbanken zullen dan geen zaken meer met ons willen doen. Suriname heeft deviezeninkomsten, dat staat buiten kijf, alleen moeten we beter gaan controleren hoe die tot stand komen en uit welke bronnen ze afkomstig zijn. Als we erin slagen de criminaliteit en de witwasstructuren naar beheersbare proporties terug te brengen, zal men ons in het buitenland via een andere bril willen bezien. Voorlopig maken wij zeker bij externe drugsbestrijdingsdiensten, geen goede beurt.