Het Multilateral Evaluation Mechanism (MEM), dat onder de Inter-American Drug Abuse Control Commission (CICAD) van het Secretariat for Multidimensional Security (SMS) valt, stelt in zijn zevende evaluatierapport van Suriname over het drugsbeleid voor 2019, dat er een nationaal drugsplan en strategie ontbreekt. Volgens CICAD had Suriname in de eerste en tweede ronde (1999-2002), en tijdens de vierde tot zesde ronde (2005-2014), een nationaal drugsplan. Het nationale drugsplan verliep echter in de zesde ronde (2013-2014).
Suriname heeft daarnaast ook geen nationaal observatorium voor drugs. Van de twaalf verschillende studies die zouden kunnen helpen het drugsprobleem te identificeren en te verminderen, zijn er slechts drie uitgevoerd waarvan de meest recente data van 2016 en 2017 zijn. Het is belangrijk dat ons land informatie met betrekking tot de illegale levering van drugs verzamelt en analyseert, maar Suriname heeft geen periodieke studies uitgevoerd of onderzoek gedaan naar de structurele en sociaal-economische factoren die van invloed zijn op het illegale aanbod van drugs.
Volgens CICAD heeft Suriname geen speciale rechtbanken of tribunalen voor drugs gerelateerde delicten die niet zo zwaar wegen. Suriname heeft in de zevende ronde (2014-2018) wel wetgeving die voorziet in alternatieve maatregelen voor deze delicten. Echter zonder mechanismen voor het volgen en evalueren van de impact van de implementatie van dergelijke alternatieve maatregelen voor opsluiting. CICAD merkt ook op dat het land in de zesde ronde (2013-2014), geen alternatieve wetgeving had voor veroordeling. Suriname heeft wel een beleid voor de reductie van de vraag van drugs. Dit omvat programma’s op het gebied van preventie, de behandeling van drugspatiënten en sociale re-integratie. Deze programma’s houden onder meer rekening met mensenrechten en leeftijdsverschillen, maar niet met cultuur of geslacht.
De richtlijnen en aanbevelingen van gespecialiseerde internationale organisaties worden wel in acht genomen bij het opzetten van programma’s voor vraagreductie op het gebied van behandeling en sociale integratie, maar niet op het gebied van preventie. Suriname neemt wel deel aan doorlopende competentiegerichte opleidingen op het gebied van preventie, behandeling en sociale re-integratie. Echter Suriname heeft geen accreditatieproces voor behandelcentra. Er is ook geen toezicht op de bestaande mechanismen om de kwaliteitscriteria van preventie-, zorg- of behandelingsdiensten te waarborgen. Bovendien heeft het land geen beoordeling uitgevoerd om de nationale behoeften aan zorg te bepalen en aangeboden behandelingsdiensten.
Volgens het rapport heeft Suriname tijdens de zevende ronde (2014-2018), nationale beleidsmaatregelen en programma’s ontworpen, geïmplementeerd en bijgewerkt om illegale gewassen en de illegale productie te van drugs te verminderen. Hierbij werd er geen rekening gehouden met traditioneel legaal gebruik bij het ontwerpen en implementeren van deze programma’s. Milieubeschermende maatregelen werden niet opgenomen en werden niet aangevuld met drugs gerelateerde criminaliteitspreventie-initiatieven gericht op sociale en economische risicofactoren.
Suriname heeft sinds 1998 bij presidentiële resolutie, een Nationale Antidrugsraad (NAR), die onder het Directoraat Nationale Veiligheid valt. In het rapport blijkt dat de begroting in de periode 2014-2018 flink is teruggebracht en de laatste twee jaar ongeveer hetzelfde budget heeft gehad. De bedragen zien er als volgt uit:

Internationale samenwerking
Suriname heeft vanaf de eerste tot de derde ronde (1999-2004) drugs gerelateerde informatie uitgewisseld. Ook zijn vanaf de derde tot de zevende ronde (2013-2018) beveiligde communicatiekanalen opgezet voor de uitwisseling van inlichtingeninformatie over drugsverbod en -controle. In de zevende ronde (2014-2018) zijn activiteiten verricht over de technische bijstand en horizontale samenwerking tussen de lidstaten van de OAS en andere relevante internationale organisaties.
Hoewel Suriname in de vierde ronde (2005-2006) informatie heeft uitgewisseld met andere landen over witwassen van gelden, heeft het in de zevende ronde (2014- 2018) zijn wettelijke en procedurele kaders niet bijgewerkt voor effectieve samenwerkingsmechanismen met andere landen en relevante internationale organisaties op verbeurdverklaring en beheer van activa die voortvloeien uit drugshandel, het witwassen van gelden en andere daarmee verband houdende activiteiten en misdaden.
MEM meet de geboekte vooruitgang en uitdagingen voor lidstaten van de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) bij de implementatie van de CICAD Hemisferisch actieplan voor drugs 2016-2020. Gemandateerd door de Summit of the Americas in 1998 in Santiago, Chili, is de MEM het enige multilaterale instrument in zijn soort ter wereld. MEM-evaluaties zijn gebaseerd op informatie van OAS-lidstaten, die vervolgens wordt geanalyseerd door de Governmental Expert Group (GEG) van MEM, samengesteld uit experts uit OAS-landen. Voor deze ronde de GEG heeft zijn werkzaamheden uitgevoerd van medio 2018 tot medio 2019. Het evaluatieproces was transparant en inclusief van aard, zonder dat experts betrokken zijn bij de evaluatie van hun eigen land.
De GEG analyseerde de volgende gebieden: institutionele versterking, vraagreductie, aanbodreductie, controlemaatregelen en internationale samenwerking, en de evaluatie ervan is gebaseerd op de 29 doelstellingen en overeenkomstige prioritaire acties van het hemisferische actieplan CICAD 2016-2020. (Een paar prioritaire acties werden niet overwogen, aangezien ze niet meetbaar zijn.) Bovendien, de zevende ronde rapporten bevatten een bespreking van de voortgang van de lidstaten in de loop van de tijd tijdens de zeven MEM-rondes.