De ministers van Financiën en Volksgezondheid, vertoeven momenteel in Cuba om verder afspraken te maken inzake de samenwerking tussen Suriname en Cuba. De minister van Volksgezondheid in Cuba, heeft aangegeven, dat Suriname kan blijven rekenen op zijn steun. Suriname heeft recent 50 Cubaanse artsen aangetrokken. Cuba staat al jaren bekend om zijn duizenden artsen die werken in de gezondheidszorg over de gehele wereld. Deze artsen verdienen miljarden dollars in contanten ten bate van hun geboorteland. Deze Cubaanse artsen krijgen van de Surinaamse regering een salaris van US-dollar 800 per maand plus SRD 2.200 per maand aan huisvesting en SRD 300 aan vervoer en een jaarticket. Verder krijgen de artsen eenmalig SRD 16.000 voor de inrichting van hun woning. Daarnaast ontvangt Cuba per arts US-dollar 800, dit heeft de minister van Volksgezondheid, Antoine Elias, onlangs bevestigd in De Nationale Assemblee. Nu vraagt Keerpunt zich af, indien onze gezondheidszorg in zwaar weer verkeert, salarissen, medische verbruiksartikelen, medicijnen en opleidingen niet kunnen worden betaald door de overheid, is het dan juist dat ze ook nog geld wil uitgeven aan buitenlandse krachten? Elke maand moet de regering brandjes blussen in verschillende sectoren en weet ze geen lange termijn oplossing aan te dragen. Dit is allemaal het gevolg van het wanbeleid van de huidige regering die al 9 jaar het land op een zeer stuntelige wijze bestuurt. Dit beleid heeft tot gevolg dat onze eigen mensen ondergewaardeerd worden, nadat zij jarenlang gestudeerd hebben, om vervolgens te vernemen dat zij “geldwolven” zijn. Het is dan niet vreemd, dat deze mensen die hoogopgeleid zijn, Suriname verlaten. Deze zogeheten brain drain, waarbij hoogopgeleide personen zich gedwongen voelen een land te verlaten om elders hun heil te zoeken, komt vaker voor in tijden van crisis. Suriname heeft in de afgelopen decennia vaker te maken gehad met dit verschijnsel en is daardoor vele capabele en goed opgeleide landgenoten verloren. Deze mensen vonden het na ampele overweging, raadzamer te vertrekken, omdat de ontwikkelingen zowel economisch-financieel gebied als op het politieke vlak, er niet op wezen, dat het spoedig beter zou gaan. Over de gehele wereld verlaten mensen hun geboorteland om zich elders te vestigen, voor onder meer werk en of studie. De oorzaken voor een dergelijk vertrek zullen wellicht per individu verschillen, maar de motivatie is meestal overeenkomstig: de drang naar meer, iets beters en het verlangen naar andere, betere omstandigheden. Brain drain kan gezien worden als een ware ramp voor een land, wanneer er zoveel potentie tot ontwikkeling bestaat, maar er niet voldoende kader meer aanwezig is om die ontwikkeling tot stand te brengen. Helaas heeft Suriname momenteel ook last van brain drain, want onze macro-economie is voor de zoveelste keer onder het beheer en bestuur van een NDP-regering in een financiële chaos veranderd. Het gevolg van dit financiële wanbeleid is, dat onze nationale munt ten opzichte van harde buitenlandse valuta, wederom ernstig in waarde is gedaald en de inflatie onze koopkracht ongekend heeft aangetast. Het lijkt wel een déjà vu, wanneer we het vernietigend financieel –economisch en monetair beleid van de periodes 1980 en 1987, 1996 en 2000, vergelijken met die van nu. Tijdens de ‘revo’ van Bouterse, het kabinet Wijdenbosch en momenteel onder het bewind van de NDP-regering Bouterse I en II, kan er wederom een duidelijke economische neerwaartse spiraal worden geconstateerd. In al deze tijdsbestekken was het zo, dat intellectuelen hun heil in een ander land zochten. Deze intellectuelen besloten elders hun geluk te beproeven en wel in het belang van hun familie en een betere toekomst. Afgelopen week kreeg Keerpunt ook weer een e-mail onder ogen van een wervings- en selectiebureau, dat op zoek is naar artsen met verschillende specialisaties. Dus wanneer deze regering de waarde en het belang niet inziet van onze artsen die nog aanwezig zijn in eigen land en vervolgens doet alsof een ‘import arts’ het werk even goed of beter zal aanpakken, dan is het gevolg dat wij overgeleverd worden aan deze Cubanen die nauwelijks onze taal machtig zijn, laat staan de ervaring hebben om een kundige specialist te zijn in de gezondheidszorg. Onze gezondheidszorg gaat zo naar de filistijnen, omdat onnozele prutsers, de leiding hebben en besluiten nemen die tot nu toe geen enkel positief effect hebben gesorteerd voor deze sector. Over 10 maanden gaan wij weer naar de stembus en de uitslag zal bepalen of wij in deze chaos blijven of ander beleid mogen omarmen. Onze gezondheidszorg is ernstig in gevaar gebracht door deze regering. Keerpunt schrijft wekelijks over tal van zaken die na bijna 10 jaar regering Bouterse, totaal fout zijn gelopen. Keerpunt spreekt daarom de hoop uit, dat er na de verkiezingen van 2020, een regering zal komen die deze financiële rommel komt opruimen die voornamelijk gecreëerd is door een statisticus. Verder hoopt Keerpunt dat ook onze medische specialisten de moed niet opgeven en volhouden tot de verkiezingen.