Het Caribbean Consortium for Research in Environment Health en Nickerie Cohort, in Suriname bekend als het Meki Tamara project, heeft 1000 zwangere vrouwen onderzocht waarvan 200 in Nickerie, 200 in het binnenland en 600 in Paramaribo. Het voorlopige resultaat van het onderzoek heeft uitgewezen, dat het kwikgehalte in het haar en in het bloed het hoogst zijn bij vrouwen in het binnenland en lager bij vrouwen in Nickerie en in Paramaribo. Maureen Lichtveld, professor aan de Tulane University te New Orleans in de Verenigde Staten van Amerika, die het onderzoek leidt, zegt dat de kwikconcentraties die gemeten zijn bij de vrouwen in het binnenland, een zorgwekkend punt hebben bereikt. Voor Nickerie zijn van de 200 zwangere vrouwen die onderzocht werden, er nu al 153 levend geboren baby’s en die worden reeds in de gaten gehouden, terwijl de rest van de vrouwen nog zwanger is. Het onderzoek heeft inmiddels ook uitgewezen, dat de blootstelling aan pesticiden in Nickerie, erg hoog is. Dit is ook het geval in Paramaribo. Het effect dat dit heeft op het kind, is nog niet vastgesteld, omdat er elk jaar testen gedaan moeten worden. In april dit jaar had milieuactivist Erlan Sleur, dit zeer schokkende nieuws ook al gedeeld over het verontrustende kwikgehalte in ons binnenland. Op zijn Facebook pagina deelde hij toen de resultaten, die aantoonden dat het gemiddelde aan kwik gemeten in vrouwen en kinderen van verschillende Marrondorpen, heel zorgwekkend is. “Wat wij van de bovenlandse inheemsen allang wisten, blijkt nu ook te gelden voor andere tribale volken in ons binnenland. De kwikverontreiniging verspreidt zich steeds verder. Alles wat boven de stippellijn zit in de (boven afgedrukte) grafieken is verontrustend en zou volgens internationale normen meteen aangepakt moeten worden. Alle dorpen waar men gemeten heeft, zijn in de gevarenzone. Wij hebben alle redenen om ons zorgen te maken als onze overheid deze gegevens niet met de gemeenschappen deelt”, zegt Sleur. “Doen we hier onderzoek om de resultaten daarna in de doofpot te stoppen? Welke of wiens belangen worden er geschaad met deze rapporten waardoor ze niet geopenbaard mogen worden van de overheid?’’ Tot slot gaf Sleur aan, dat de World Health Organization, WHO, een norm van 10 microgram kwik heeft, de Amerikanen een norm van 5.8 microgram kwik en onze Fransen buren zijn na veel onderzoek ervan overtuigd, dat al bij 2.5 microgram kwik per gram lichaamsgewicht er al cognitieve stoornissen optreden aan het zenuwstelsel. “Let er dus op dat als we de scherpe Franse norm aanhouden, we een groter probleem hier hebben” aldus Sleur.