Kritiek in een democratisch land

Het is de laatste tijd mode geworden, dat men veel kritiek levert via sociale media. Men gaat zover, dat zelfs de jeugd wordt ingezet om krachttermen te gebruiken tegen politici; ook de hoogste leiding van het land wordt niet gespaard.
In een democratische staat is wel sprake van vrije meningsuiting en van een aantal rechten, alsook van plichten conform de Surinaamse grondwet. Echter dient men rekening te houden met de moraal en vooral met de normen en waarden. Het moet geen janboel worden met vulgaire termen, waarbij men een ieder kan bedreigen en/of beledigen. Kritiek is in feite een aanwijzing aan een ander, dat je iets , bijvoorbeeld een handeling, niet goed vindt en afkeurt. Het moet in geen geval destructieve kritiek zijn om iemand af te kraken; integendeel moet een eventuele kritiek goed onderbouwd zijn. Terecht is recent een persoon (Rudolf H.) aangehouden door het Suri-naamse Arrestatie Team (Citaat: 3 juli 2019), die een denigrerend filmpje via so-ciale media verspreidde. Conform het Wetboek van Strafrecht van Suriname, artikel 152, is opzettelijke bedreiging van het Staatshoofd of van het Waarnemend Staatshoofd strafbaar. Voorts is men ook strafbaar, indien men een geschrift of afbeelding of gegevens etc. verspreidt. De strafbare feiten zijn misdrijven, waarop een sanctie staat in de vorm van een gevangenisstraf en geldboete.
Geconcludeerd kan worden, dat hoewel het artikel in het Wetboek van Strafrecht is verankerd, het tot op heden in de praktijk juridisch niet veel heeft betekend. Het is de hoogste tijd, dat de burgerij duidelijkheid krijgt omtrent de bovenvermelde wet en dat er drastisch wordt opgetreden tegen misbruikers en personen, die zich in het openbaar schuldig maken aan dergelijke feiten! Kritiek, hetzij afbrekend en/of opbouwend, mag het volk altijd hebben, maar die dient binnen de perken te blijven.
Bij het geven van kritiek staan trouwens normen en waarden centraal. Men moet wel kunnen omgaan met de nodige kritiek, want velen vinden dat lastig. Wel moet kritiek goed onderbouwd zijn en men moet zich zonder meer houden aan de geldende gedragscodes.

Elke criticus moet beseffen, dat hij niemand in zijn/haar kruis moet tasten!

Roy Harpal

More
articles