De minister van Volksgezondheid, Antoine Elias, is meerdere malen in het nieuws verschenen vanwege de kwestie van de Cubaanse artsen en het accepteren van ge-neesmiddelen tegen prostaatkanker, waarvan niet duidelijk is hoe deze het land binnen zijn gekomen en of ze wel voldoen aan de voorgeschreven kwaliteitseisen. VHP-parlementariër tevens arts Djoties Jaggernath, zegt desgevraagd dat de minister doet als een struisvogel die zijn kop in het zand steekt en zich daarna niet meer druk maakt over wat erin de wereld gebeurt. Hij merkt op dat Elias zich niet druk maakt over de gezondheidssector, omdat alles in zijn omgeving koek en ei is.
Volgens Jaggernath is Elias in eerste instantie niet geschikt voor de post van volksgezondheidsminister. Jaggernath zegt dat hij dit al verschillende keren kenbaar heeft gemaakt. Volgens hem is Elias een handelaar en is hij door partijvrienden benoemd tot minister. Hij benadrukt dat de minister geen kaas heeft gegeten van het reilen en zeilen van de gezondheidssector. Dit is volgens hem duidelijk terug te zien in de handelingen die de minister pleegt. “Gaat u al de handelingen van hem na, dan gaat u zien dat erin alles een handelsaspect zit.” Jaggernath vermoedt dat Elias samen met vrienden erop uit is om een ‘’nyan’’ te maken op haast alle projecten. Hij noemt als voorbeeld het aanschaffen van apparatuur, waarbij het voor de bewindsman niet uitmaakt als die slechts twee tot drie jaar werkt. “Voor hem is slechts belangrijk vrienden accommoderen en kijken hoe een nyan te maken”, aldus Jaggernath.
De arts geeft aan dat een minister van Volksgezondheid beter zou moeten weten wanneer het aankomt op het accepteren van donaties die bestaan uit geneesmiddelen. Zo zegt hij dat Elias de herkomst van de geneesmiddelen had moeten natrekken. Jaggernath benadrukt dat er duidelijke wetgeving is op het gebied van het invoeren van geneesmiddelen. De Vereniging van Apothekers (VvA) heeft de minister herinnerd aan de strikte kwaliteitseisen waaraan geneesmiddelen moeten voldoen en de specifieke kanalen waardoor die medicijnen in Suriname binnengebracht dienen te worden, dit ter waarborging van de kwaliteit en veiligheid van burgers. Verder zegt de vereniging dat het ook van belang is dat geneesmiddelen traceerbaar zijn, geregisseerd zijn of anderzijds via een geaccordeerde ontheffing zijn ingevoerd. “De minister zou juist als beschermheer van onze wet- en regelgeving moeten optreden”, aldus de parlementariër.

door Johannes Damodar Patak