De vereniging van Apothekers in Suriname (VvA), heeft in brief aan het ministerie van Volksgezondheid, haar bezorgdheid geuit over de kwaliteit van de zorg in Suriname en of de Cubaanse artsen hieraan kunnen voldoen.
De VvA vraagt dringend aandacht voor de ongetwijfeld grote problemen die zich zullen voordoen wanneer de brede inzet van Cubaanse artsen in de eerstelijnsgezondheidszorg in Suriname een feit wordt. Momenteel zijn er al problemen op kleine schaal aanwezig bij de huidige inzet van enkele Cubaanse artsen in ziekenhuizen en voornamelijk bij de Regionale Gezondheidsdienst (RGD) en die zullen door het voorgenomen beleid, volgens de VvA, alleen maar in omvang en intensiteit toenemen.
De VvA is geeft in haar brief aan, dat het voorschrijfgedrag van de Cubaanse artsen niet in overeenstemming is met de behandelprotocollen in Suriname. Dit leidt volgens de apothekers tot grote problemen, omdat patiënten daardoor geen optimale farmacotherapeutische behandeling ondergaan. Daarnaast stelt de VvA, dat de recepten vaak niet begrijpelijk zijn, omdat ze in het Spaans zijn geschreven.
De apotheken dienen dan via allerlei omwegen te achterhalen wat de artsen hebben voorgeschreven. Dit leidt tot extra problemen en mogelijke fouten met alle gevolgen van dien voor de patiënt.
Nog een probleem waarmee de apothekers geconfronteerd worden, is dat de geneesmiddelen die de Cubaanse artsen voorschrijven, vaak niet te verkrijgen zijn in Suriname. Patiënten kunnen dan niet geholpen worden en moeten terug naar een Surinaamse arts. Volgens de VvA is professionele communicatie met de artsen onmogelijk, omdat men de Nederlandse en of Engelse taal niet beheerst. De basis aanleren is volgens de VvA niet voldoende om professioneel te communiceren.
Volgens de VvA is werken volgens afgesproken standaarden en communicatie tussen zorgverleners van essentieel belang om de kwaliteit van de zorg in Suriname op een goed niveau te houden en verder te verbeteren. “Indien er zoals aangegeven door de VRA en VMS geen dusdanige tekorten aan artsen zijn die de inzet van zoveel Cubaanse artsen kunnen onderbouwen, dan zou het beleid misschien beter kunnen worden gericht op het verbeteren van de huidige zorg en het continu beschikbaar maken van essentiële geneesmiddelen en medische hulpmiddelen”, aldus de vereniging.