De Cubaanse artsen zijn vermoedelijk veel duurder dan verwacht wordt. Cuba gebruikt zijn artsen als exportproduct om geld te verdienen. Brazilië heeft deze kwestie vorig jaar november ter sprake gebracht. Het was een van de redenen waarom het land meer lokale artsen wil inzetten. Ook twijfelde de Braziliaanse president aan het niveau van de Cubaanse artsen en was van plan strengere eisen te stellen. Na onenigheid met Brazilië, heeft Cuba meer dan 8.000 artsen teruggehaald uit Brazilië. De Cubaanse artsen verdienen in Brazilië US-dollar 930, terwijl de Braziliaanse overheid US-dollar 3.600 betaalt aan Cuba. De minister van Volksge-zondheid, Antoine Elias, heeft in het parlement aangegeven, dat de Cubaanse artsen US-dollar 800 zullen verdienen. Het is niet duidelijk hoeveel de staat aan Cuba zal betalen. The Next Generation Movement Suriname meldt op haar Facebook pagina, dat gelet op situaties waar Cubaanse artsen in andere landen werken, uitgegaan kan worden van ongeveer SRD 15 miljoen per jaar. De staat betaalt maandelijks US-dollar 3.200 per arts. Dit is ook het geval in Portugal, Kenya en Oeganda. In Portugal toucheert een Cubaanse arts euro 900 en de Cuban Health Service euro 5000. In Kenya en Oeganda is er vorig jaar alarm geslagen over de werkgelegenheid van eigen medici en de taalbarrière tussen de Cubaanse artsen en Oegandezen. Vijftig Cubaanse artsen zijn inmiddels in ons land gearriveerd en zullen nu een inburgeringscursus volgen.
VHP-parlementariër tevens arts Dew Shar-man, heeft eveneens het vermoeden dat de Cubaanse artsen ons land maandelijks veel meer zullen kosten dan US-dollar 800 per arts. Hij geeft aan dat de regering ook geld zal moeten overmaken voor de Cu-baanse regering. De artsen zullen geen sa-larisslip ontvangen en ook geen loonbelasting betalen. De Nederlandse medici werkzaam in het Mungra Medisch Centrum krijgen volgens de parlementariër ook geen loonslip en betalen ook geen loonbelasting. “A san fromu. Zaken lopen niet volgens de comptabele regels van ons land”, aldus de parlementariër. Hij geeft aan dat Cuba zijn artsen als exportproduct gebruikt om geld te verdienen.
Sharman vreest dat straks ook Russen, Chinezen en Serviërs geaccommodeerd zullen worden in het ziekenhuis van Wa-nica, vanwege het feit dat wetgeving op dit stuk ontbreekt. Hij merkt op dat voor de gezondheidszorg straks het communistisch model zal worden gehanteerd waardoor de overheid de complete controle heeft over de zorg, wat betekent dat zij bepaalt wie behandeld wordt en wie aan zijn lot wordt overgelaten.
Een inburgeringscursus is volgens hem niet voldoende om een vertrouwensrelatie tussen de patiënt en een Cubaanse arts te kunnen bewerkstelligen. Sharman heeft zich meerdere malen uitgesproken over de manier waarop Cubaanse artsen functioneren in ons land. Als arts heeft hij zelf met ze mogen werken. Hij heeft zijn bedenkingen over de opleiding van de artsen, volgens hem is die niet voldoende.
Suriname beschikt volgens minister Elias niet over voldoende medici om het Wanica ziekenhuis, dat in januari 2020 zijn deuren zal openen, te bemensen. “De minister liegt”, luidt de reactie van Sharman. Hij noemt het Nationaal Strategisch Plan voor Gezondheid en Welzijn in Suriname 2019-2028, getekend door Elias, dat aangeeft dat per 1000 inwoners er 0,8 procent doctoren zijn ofwel dat per 1.250 inwoners, er 1 arts is. “Dus we hebben genoeg artsen”, stelt Sharman. Hij zegt verder dat momenteel ruim 400 studenten een opleiding tot arts volgen aan het Medisch Wetenschap-pelijk Instituut (MWI), waarvan 100 de status van arts-assistent hebben en in twee tot tweeënhalf jaar zullen afstuderen, daarnaast zijn er de Surinaamse studenten die in Cuba een opleiding tot arts volgen. “Straks zullen wij een overbevolking aan artsen hebben”, merkt de parlementariër op.
Sharman kan zich helemaal terugvinden in het besluit van de Vereniging van Medici in Suriname (VMS) om geen zitting te nemen in het stichtingsbestuur van het ziekenhuis van Wanica. Hij merkt op dat de minister van Volksgezondheid het heeft doen overkomen alsof de VMS niet wil werken in het ziekenhuis. “Niets hiervan is waar.’’ Hij zegt dat de VMS aangegeven heeft dat zij geen deel wenst te zijn van het managementgedeelte van het ziekenhuis, maar wel poli zal houden, indien dat gewenst is. Volgens Sharman wil de VMS de hoofdpijn niet om na te gaan hoe het ziekenhuis te managen.
Het accent binnen onze gezondheidszorg wordt volgens Sharman verlegd van de eerstelijnszorg (poliklinieken) naar de tweedelijnszorg (ziekenhuizen), terwijl de tweedelijnszorg veel duurder is dan de eerstelijnszorg.
Met de komst van het nieuwe ziekenhuis in Wanica, richt de regering zich voornamelijk op de tweedelijnszorg. “De tweedelijnszorg zal met dit nieuwe ziekenhuis nog meer geld opslurpen”, aldus Sharman. Hij benadrukt dat er geïnvesteerd moet worden in de eerstelijnszorg, waarbij mensen niet alleen genezen worden, maar ook gezond blijven door een optimale beschikbaarheid van geneesmiddelen. Sharman geeft aan dat patiënten momenteel niet optimaal kunnen beschikken over geneesmiddelen, waardoor zij zieker worden en uiteindelijk verwezen worden naar de tweedelijnszorg. “Wij zouden veel meer kunnen besparen.’’ Hij vermoedt dat de investering in de eerstelijnszorg uitblijft, omdat de regering kennelijk andere doelen nastreeft.
Sharman merkt op dat de regering er niets van begrijpt. “Hoe meer ziekenhuizen, hoe meer uitgaven”, stelt hij. Hij geeft aan dat de regering niet in staat is om de huidige ziekenhuizen behoorlijk te laten functioneren. De arts vertelt dat ook de Nationale Ziekenhuisraad (NZR) meerdere malen aan de bel heeft getrokken en heeft aangegeven, dat de ziekenhuizen op de rand van faillissement staan. Bij Sharman heeft de idee dat de regering het s’ Lands Hospitaal op een bepaald moment zal sluiten, omdat ons land boven de ligbeddennorm van de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) zit. Hij zegt dat het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP), het Marwina Zieken-huis, het Wanica ziekenhuis en het Mungra Medisch Centrum (MMC) in Nickerie, zorg zullen moeten verlenen.
De parlementariër geeft aan dat het Mar-wina ziekenhuis momenteel functioneert als een afdeling van het AZP, waarbij pa-tiënten die lang moeten liggen, daar naartoe worden overgeplaatst. Volgens hem heeft de lokale bevolking aldaar ook geen vertrouwen in het ziekenhuis, omdat zij nog altijd naar de Franse kant uitwijkt voor medische zorg.

door Johannes Damodar Patak