Afgelopen zondagavond werden twee jonge mensen op meedogenloze wijze op het Rietbergplein dat deel uitmaakt van ons voornaamste uitgaanscentrum, doodgeschoten. Het tweetal dat op een parkeerplaats op en nabij een pick-up vertoefde, werd vanuit een langzaam passerende personenauto meerdere malen beschoten en overleefde deze moordaanslag niet. Schandelijk dat we dit soort taferelen bij herhaling in onze hoofdstad en dan ook wederom op en nabij dit plein, moeten meemaken. Maar hoe komt het eigenlijk dat wij te maken krijgen met dit soort moorddadige taferelen? Hoe komt het dat men op zo een wrede wijze een ander het leven beneemt? Daar is toch wel een reden voor. Nou, de mensen die zich bezighouden met de bestrijding van de criminaliteit en haar verharding, weten heel goed hoe dat allemaal komt. In dit geval was een van de slachtoffers geen onbekende bij de Nederlandse justitie, zoals blijkt uit de berichtgeving uit Holland. Dit slachtoffer was dus hier neergestreken en zou hier dus voor korte of langere tijd vertoeven. Dat men tegenwoordig zo met elkaar afrekent, heeft alles te maken met de zwaar toegenomen criminaliteit en de Surinaamse verbintenis met die uit het buitenland en dan in het bijzonder Nederland. Tijdens de regeringen Bouterse is men ertoe overgegaan, het reizen richting ons land te vergemakkelijken en dan vooral vanuit het voormalige moederland is dat het geval. Zeer recentelijk hebben we de grens helemaal opengegooid voor mensen uit de Russische Federatie. Wat daartoe heeft geleid, is voor ons tot nog toe, zeer duister gebleven. Zelfs voor onderdanen van de Volksrepubliek China, waar wij toch zeer hechte relaties mee onderhouden, heeft een dergelijke verruiming van het personenverkeer, niet plaatsgevonden. Onder deze regering werd bijvoorbeeld de toeristenkaart geïntroduceerd en die biedt de mogelijkheid om zeer snel het territoir van de republiek Suriname te kunnen betreden. Personen kunnen dan maximaal drie maanden hier vertoeven zonder verblijfsvergunning. Maar in de praktijk is het nog altijd zo, dat velen deze regel schandelijk overtreden en met een illegale status hier veel langer blijven. Wat we wel zien, is dat Suriname bij het binnenkomen van vreemdelingen, nog steeds onvoldoende weet over de achtergrond van de bezoekers. Fatsoenlijke burgers uit vreemde mogendheden, maar ook het grootste schorriemorrie, hebben tot nog toe de gelegenheid gehad Suriname binnen te reizen. En het is het ‘schuim’ uit het buitenland ook in veel gevallen gelukt hier ernstige strafbare feiten, waaronder moord te plegen en dan ook nog zonder probleem dit land wederom te verlaten. We kunnen dan wel het inreizen van buitenlanders willen vergemakkelijken door de regels te verruimen, maar hebben we wel de juiste en adequate stappen ondernomen om nauwgezet te kunnen nagaan, wie de bezoekers zijn en of ze niet de grootste criminelen uit den vreemde zijn? In het verleden zijn er mensen hier geliquideerd en waren er duidelijke aanwijzingen, dat de moordenaars niet uit ons midden kwamen. Deze zogeheten ‘shooters’ kregen daarenboven ook nog de mogelijkheid weg te komen, omdat onze opsporingsambtenaren te laat in het geweer kwamen, of dat er om de een of andere reden te traag of doelbewust werd getalmd de verdachten te arresteren. De misdaad had toen al een te grote invloed, waardoor de moordenaars vrij ons land konden verlaten. In veel gevallen liep de zaak ook tegen de zogeheten “blinde muur”. Los van het feit dat schorriemorrie, zoals gebleken is, vrij in- en uit kan reizen, hebben wij ook onze ernstige twijfels of onze inlichtingendiensten die als de uitverkoren controlemechanismen moeten worden gezien ter bestrijding van de misdaad, wel opgewassen zijn tegen zeer professioneel opererende criminelen uit het buitenland die hierheen komen of gezonden worden om hier een klus te klaren. Tot op heden hebben zeker wij, niet de indruk dat men beseft dat aan de doorgevoerde verruiming van de immigratieregels, er ook een groot gevaar kleeft, namelijk dat mensen met slechte bedoelingen de gelegenheid geboden wordt hier hun criminele zaken te doen en af te ronden. Digitaliseren van arriverende en vertrekkende bezoekers is bij lange na niet voldoende om de misdaad goed en efficiënt te bestrijden. De bewaking en controle op de verkregen informatie inzake buitenlandse bezoekers dient zo goed als mogelijk te geschieden en met buitenlandse politie en inlichtingendiensten te worden gecheckt. Laksheid moet daarbij totaal achterwege gelaten te worden, anders is en blijft de digitalisering niet meer dan een wassen neus.