Gaan die Chinese hektrawlers uit onze wateren of niet? Die vraag moet niet het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij, LVV, beantwoorden, maar het Kabinet van de President, want daar zit te sleutel voor dit antwoord. Niet de minister van Landbouw, Veeteelt en Visserij, heeft hier te beslissen, maar de eerste burger van dit land. Wij zijn er namelijk van overtuigd dat er geheime afspraken zijn gemaakt met betrekking tot deze boten en dat men, gezien de gevoeligheid van deze kwestie, niet openlijk durft te zeggen wat met de Chinezen achter de schermen is bekokstoofd. Die hektrawlers hebben niet zomaar en op goed geluk duizenden zeemijlen vanuit een Chinese haven afgelegd om hier te arriveren. Ze hebben concrete toezeggingen gehad vanuit LVV en wij zijn ervan overtuigd, dat niet zomaar een directeurtje op dat departement, stukken zou tekenen voor de komst van deze fabrieksschepen, terwijl de man de voorwaarden  voor vergunningverlening kon en kan dromen. De directeur die inmiddels buiten functie moet zijn gesteld, heeft naar onze mening niet alleen gehandeld. Of de vorige minister heeft een smerige rol in deze kwestie gespeeld of de man kreeg instructies vanwege de hoogste leiding van dit land. Het vermoeden bestaat thans dat er vanuit de Chinese diplomatieke missie in ons land, druk wordt uitgeoefend op de regering Bouterse toch nog toestemming te verlenen zodat de hektrawlers met hun plunderingen in onze visbestanden kunnen aanvangen.  Maar natuurlijk kan een dergelijke toestemming een negatief effect hebben op de uitkomst van de aankomende algemene en geheime verkiezingen van het komende jaar. Als er nu toestemming komt vanwege de regering Bouterse zal dat tot protesten leiden en velen zullen dan niet langer hun stem uitbrengen op de NDP. Als de hektrawlers  hier gaan roven, zoals ze dat op vele plekken al gedaan hebben in het verre oosten en ook langs de kust van Argentinië en Brazilië zullen de vangsten van onze lokale vissers aanmerkelijk afnemen, hetgeen tot schaarste en hogere prijzen voor vis zal leiden. En ook daar zal grote onvrede bij de bevolking over ontstaan wat zeker geen goed vooruitzicht voor de grootste regeringspartij is.  De Surinaamse regering heeft zich door haar buitensporig leengedrag van de afgelopen jaren, bij China in een moeilijk parket gemanoeuvreerd en kan daarom moeilijk ‘nee’ zeggen wanneer het verzoek tot plundering van onze visgronden wordt gedaan, want plundering wordt het zeker en dat zal groot nadeel voor Suriname opleveren. Je kan dan wel een arm land zijn, maar wat we te allen tijde moeten voorkomen, is dat we een wingewest worden van China, het land dat overal op jacht gaat naar grondstoffen, omdat die in eigen land niet in voldoende mate voorhanden zijn. Overal lopen vertegenwoordigers van dit land regeringen en andere instituten wijs te maken, dat hun investeringen en leningen zullen leiden tot win-winsituaties voor beide partijen. Dat is absoluut een fabeltje waar niet langer in getrapt hoeft te worden. In verreweg de meeste gevallen is er slechts grote winst voor donor en investeerder China, en uiteindelijk maar weinig voordeel voor het ontvangende land van zogeheten investeringen en schenkingen. Laat dat ook tot de regering Bouterse doordringen. De regering Bouterse moet gaan bestuderen hoeveel landen te maken hebben gekregen met de zogeheten ‘default’ na te veel leningen met China te zijn aangegaan en zogenaamde schenkingen te hebben aanvaard.  Voor niets gaat namelijk op deze wereld de zon op.