“Als de regering niet zelf in staat is onze grenzen te controleren, dan moet zij in goede samenspraak en op basis van de overeenkomsten die zij hebben gesloten met landen in de regio, onze grenzen beter bewaken, namelijk het internationaliseren van de grensbewaking”, aldus partijraadsvoorzitter Sunil Oemrawsingh van DA’91 op 9 maart in Art Lab bij de viering van het 28-jarig bestaan van DA’91.
Oemrawsingh zegt dat de partij in haar nieuwe politiekvoering er een voorstander van is, dat alle land- en maritieme grensgeschillen of die nou met Guyana of Frankrijk zijn, op basis van het volkenrecht voor te leggen aan een internationale arbitrage commissie. Hij stelt dat Suriname met zijn huidige politieke houding, Guyana en Frankrijk in de kaart speelt. “Guyana voert nu het gezag in de gebieden langs de westelijke grens waar de geschillen over gaan. En duidelijker kan het niet dat ook in het oosten Frankrijk dat doet.”

Hij zei dat Suriname in de afgelopen periode geconfronteerd is met een ernstige situatie aan de grens met de Franse buren, waarbij onze regering een benadering volgt die achterhaald is en die volgens hem niet meer werkt in deze tijd. DA’91 wil met een nieuw politiek inzicht dit aanpakken. Hij bracht in herinnering de grenssituatie met Guyana. “Terwijl Suriname zich keurig hield aan de afspraken met Guyana in de gezamenlijke grenscommissie, heeft Guyana, Suriname verrast. Sommigen zagen het als een dolksteek. In hun strategische benadering van de grenzen met de natuurlijke hulpbronnen die daar aanwezig zijn, hebben zij zich degelijk voorbereid en ons als een dief in de nacht overvallen door ons te slepen naar het maritiem tribunaal.” DA’91 ziet hetzelfde weer gebeuren. Hij stelt dat dit voorkomen moet worden, want als Suriname zich hierin berust en de tijd laat verstrijken, zullen wij steeds minder recht van spreken hebben en komen deze twee landen Guyana en Frankrijk op grond van internationale beginselen in een juridisch steeds sterkere positie te staan om zich de grondgebieden toe te eigenen.
Overigens is er volgens hem nauwelijks overzicht van wie over de grenzen komen of gaan. “Dit is een tijdbom onder de samenleving. Er worden kolonies gesticht van buitenlanders die zonder enige vorm van gezondheidscontrole op overdraagbare ziekten, criminele achtergrond, ons land binnen komen. We zien dat zij een relatie beginnen, deze wel of niet onderhouden, een gezin stichten met onder anderen onze eigen mannen en vrouwen in het binnenland met gevolgen die risico’s in zich kunnen dragen”, aldus Oemrawsingh.

-door Kimberley Fräser-