Eigenlijk moeten we in dit land niet zwaar verontwaardigd zijn als een korpschef zich op een persconferentie verspreekt en stelt dat het in bepaalde gevallen niet mogelijk is ‘’grote boys’’, die in een strafrechtelijk vooronderzoek als verdachte kunnen worden aangemerkt, aan te houden. De man heeft niets anders gedaan dan ons met de neus op de feiten te drukken door aan te geven, dat er in dit land sprake is van klassenjustitie en  dat het hier niet gaat om een onbekend oftewel nieuw fenomeen. Zijn we de blinde muur uit de jaren tachtig en begin jaren negentig, nu al vergeten? Zijn we vergeten dat er zich moorden met voorbedachte raden hebben voorgedaan in dit land en dat de daders nog steeds rondlopen, ofschoon ze bij justitie bekend zijn? Zijn wij vergeten dat er mensen op terrasjes zijn doodgeschoten en dat de recherche van het Korps Politie Suriname, KPS, zaken na enige tijd bewust liet liggen, omdat de ‘grote boys’ zichtbaar waren gemaakt en te zwaar om aan te vatten? We zouden over al deze halsdelicten uit onze jonge geschiedenis nog pagina’s vol kunnen schrijven. Zijn we de brute moord op inspecteur Herman Gooding ook al vergeten en de daarna opgeworpen blinde muur. Een van de geestesvaders van de Surinaamse staatkundige onafhankelijkheid werd in zijn garage dusdanig zwaar letsel toegebracht, dat hij daags daarna in het Academisch Ziekenhuis Paramaribo kwam te overlijden. Ook hier weer de blinde muur, omdat bigi dagu’s naar verluidt zichtbaar waren gemaakt. Over de moord op de bekende ‘Brielle’, hoor je ook niets meer en dat komt allemaal, omdat bepaalde mensen onaantastbaar dienen te blijven. Je moet echt wel een vreemde in Jeruzalem zijn om niet te weten wie de machtige ‘king pins’ binnen de grensoverschrijdende misdaad in dit land zijn en in welke branche ze al camouflerend bezig zijn hun rijkdom te vermeerderen. Maar dat zijn nu juist de ‘grote boys’ waar de korpschef het over heeft en waar hij zijn handen en die van het korps, niet aan denkt te moeten branden. En als er uiteindelijk een bekende recidivist weer over de schreef gaat, dan kan hij door de invloed die zijn familie heeft binnen het machtscentrum, op een voorwaardelijke invrijheidstelling, VI  rekenen of in de maand december voor gratie in aanmerking komen. Allemaal onderdeel van de klassenjustitie in dit land waar maar weinigen openlijk over durven spreken. En wanneer je wel eerlijk voor je mening uitkomt en precies zegt hoe het is en zit, dan kan je nog beschimpt worden van hogerhand in een poging je belachelijk te maken. Maar het is natuurlijk altijd de waarheid die bij velen tot aanstoot leidt. De korpschef heeft eigenlijk aangegeven, dat we op dit moment tot nader order er maar mee zullen moet leven dat er in dit land onaantastbaren zijn met een dusdanige invloed binnen het machtscentrum, dat ze als onaantastbaar kunnen worden beschouwd. Suriname, Quo Vadis?