CATASTROFE IN HET VERSCHIET

Als de Surinaamse regering niet drastisch, resoluut en hardhandig optreedt tegen de toenemende zware drugs gerelateerde misdaad, gaan we een regelrechte catastrofe tegemoet en zullen we zeker veel vaker te maken krijgen met Columbiaanse, Mexicaanse en of Braziliaanse toestanden waar geen kruid tegen gewassen is en niemand zijn leven meer veilig is. Nu reeds is het duidelijk dat de opsporing niet bij machte is bepaalde mensen aan te houden en in te sluiten, omdat ze tot de categorie ‘grote boys’ behoren. Daarmede geeft de politie eigenlijk aan dat de georganiseerde misdaadbendes de dekking hebben van hooggeplaatsten binnen de overheid en dat ze als opsporingsorganisatie thans aan handen en voeten gebonden is en haar taak niet meer naar behoren kan uitvoeren. De hoofdverdachte in de cocaïnezaak van 2300 (?) kilo in de Dr. Jules Sedney haven, Nitinder Oemrawsingh die naar Guyana was uitgeweken, is in dit land doodgeschoten. Het lijk van Oemrawsingh werd op de rivieroever bij Village number 63 East Berbice aan de Corantijnrivier met een schotverwonding in het hoofd aangetroffen. Het moet duidelijk zijn dat Oemrawsingh is geëlimineerd. Waarom de Surinaamse politie deze verdachte niet heeft aangehouden, is voor velen nog steeds een raadsel. Volgens de korpschef is het niet gemakkelijk de ‘grote boys’ die ervan verdacht worden betrokken te zijn bij grootschalige drugshandel, aan te houden. Oemrawsingh werd daarom na een verhoor heengezonden. Het ernstige vermoeden bestaat thans bij velen, dat men de verdachte heeft vermoord om te voorkomen dat hij naderhand belastende verklaringen over derden, betrokken bij deze mislukte mega-drugssmokkel affaire, zou afleggen. De man moest daarom geëlimineerd worden. Gezien de grootte van de partij drugs en de straatwaarde die ze vertegenwoordigt, mag gevoeglijk worden aangenomen, dat het om een zeer grote georganiseerde drugsorganisatie gaat met vertakkingen in Columbia, Guyana, Suriname en West-Europa met name Frankrijk. De geliquideerde Oemrawsingh kan naar onze mening niet gezien worden als een king pin in de organisatie, maar als schakel die het zwijgen definitief moest worden opgelegd. Met de zoveelste liquidatie binnen het drugscircuit in ons land, worden we met de neus op de feiten gedrukt en is het bewijs geleverd dat we niet zomaar meer een doorvoerlandje zijn van de drugsmaffia, maar dat we regelrecht de richting opgaan van een die-hard narco-staat, waarbij de drugsbendes steeds meer macht in handen krijgen, omdat een overheid niet goed genoeg ingrijpt of zelfs bepaalde activiteiten uit eigen lijfsbehoud gedoogt. Deze regering moet zich nu wel gaan realiseren, dat we heel erg ver zijn afgegleden en dat het buitenland zich steeds intensiever met ons gaat bemoeien en de pressie op Suriname gaat opvoeren, om nu echt wel maatregelen tegen deze vorm van criminaliteit te nemen. Blijft de huidige regering passief, dan zullen de strafmaatregelen vanuit het buitenland, echt niet uitblijven.

More
articles