Wanneer men in het buitenland Suriname bestempeld als een failed state, dan zijn er onmiddellijk mensen binnen bijvoorbeeld deze regering die protesteren en aangeven, dat Suriname bij lange na niet voldoet aan de criteria die horen bij een failed state. Als er dan ook extern beweerd wordt dat Suriname een narcostaat is geworden, dan  wordt hier ook beweerd dat zulks niet klopt en wijst men met de verwijtende vinger naar andere landen waar het vele malen erger is.  Maar wat wel totaal buiten discussie valt, is het feit dat in de afgelopen twee jaar er voor duizenden kilo’s cocaïne is ontdekt door anti-narcortica-eenheden op Surinaams grondgebied en ook in het buitenland duizenden kilo’s cocaïne werden onderschept op schepen en in havens in West-Europa met als vertrekpunt van deze ladingen, ons land. Dat we als doorvoerland al jaren dienst doen, is bekend, maar dat we in staat waren per keer duizenden kilo’s richting Europa te helpen smokkelen, is iets van de laatste jaren. We willen dan de grootste vangst op Moengo tijdens de bezetting van het Jungle Commando eind jaren negentig en in het Cassipora gebied even buiten beschouwing laten. Wat wij thans in dit land meemaken aan pogingen tot het smokkelen van duizenden kilo’s cocaïne in stalen vrachtcontainers, slaat werkelijk alles en geeft aan dat de criminele bendes vrijbaan hebben of ervan uitgaan dat iedereen omkoopbaar is en dat de overheid impotent is hiertegen maatregelen te nemen. Opvallend is wél dat onder de huidige regering de pogingen tot smokkel van grote partijen drugs een enorme vaart hebben genomen en dat maakt vooral dat zowel lokaal als internationaal, zeker de indruk ontstaat dat we zwaar aan het afglijden zijn en dat de misdaad zich in alle geledingen van de maatschappij aan het nestelen is. Gisteren werd dan ook de zoveelste grote cocaïnevangst gedaan in de Dr. Jules Sedney Haven en wel van minimaal 2300 kilo cocaïne die verborgen zat tussen rijstzakken in verschillende vrachtcontainers. Inmiddels is in Nickerie de eigenaar van een rijstpelmolen, Nitinder Oemrawsingh, door de politie gearresteerd. Oemrawsingh wordt ervan verdacht achter deze smokkel van cocaïne te zitten. Het is niet uitgesloten dat in deze mega-smokkelzaak, meerdere mensen zullen worden aangehouden. Als we kijken naar de grootte van de partij cocaïne die het land in verzegelde containers moest verlaten, is het vrijwel uitgesloten dat slechts één persoon hier verantwoordelijk voor is. De justitie houdt er dan ook ernstig rekening mee, dat een goed georganiseerde grote bende hier achter zit. Het behoeft geen betoog, dat men deze ontwikkelingen in het buitenland en zijnde de zoveelste misdaadactiviteit op ons grondgebied, nauwlettend volgt en dat men er steeds meer van overtuigd geraakt, dat het hier een narco-land betreft waar er sprake is van misschien nog geen failed state, maar wel van een state who failed de strijd tegen de misdaad op een effectieve en efficiënte wijze te voeren. We moeten er dan ook rekening mee houden, dat criminelen met hun smokkelpraktijken Suriname steeds verder op ernstige wijze bezoedelen en dat we steeds verder in isolement zullen geraken ten opzichte van het buitenland. Ook zullen we er niet langer vreemd van op moeten kijken dat wij bij geldtransacties met het buitenland, steeds meer tegenwerking ondervinden.

*****

De regering Bourterse beweert dat ze voorstander is van een beleid dat moet leiden tot een verhoogde productie en met name een die gericht is op het bevorderen van de export. Maar als je als regering daadwerkelijk de productie wenst op te schroeven, dan moet je beleid er wel op gestoeld zijn de ondernemers in dit land te ondersteunen en enthousiasmeren. En dit is nu juist wat in Suriname niet gebeurt. Neem nou de crisis bij de douane die tot grote spanningen en tweespalt binnen het korps heeft geleid. Er wordt daar momenteel met tegenzin gewerkt en veel ondernemers die tot nog toe de handen aan de ploeg zijn blijven slaan en productie leveren, kunnen in veel gevallen niet over hun importgoederen beschikken. Grondstoffen die normaliter binnen enkele dagen ingeklaard konden zijn, liggen weken in de haven, omdat men zogenaamd extra en bijna overdreven wenst te visiteren en veel ladingen totaal moeten worden gestript. Naar verluidt hebben bedrijven hun productie juist moeten terugbrengen om het te kunnen uitzingen totdat de douane hun grondstoffen wenst vrij te geven. Op deze manier wordt de productie in dit land juist belemmerd en zouden zelfs arbeidsplaatsen in gevaar kunnen komen. Het wordt dan ook de hoogste tijd dat er wordt ingegrepen vanwege de overheid, zodat inklaringen sneller kunnen geschieden. Het laatste wil natuurlijk niet zeggen dat wij voorstander zijn van corrupte afhandelingen bij het inklaren van goederen.