Het gaat steeds meer en sneller de verkeerde kant op in Venezuela. Onder leiding van de autocraat en zogenaamde socialist Nicolás Maduro, stevent het land steeds verder richting linkse dictatuur die uiteindelijk het predikaat communisme zal veroveren. Venezuela ligt aan barrels, het land bezit de hoogste inflatie van de wereld, heeft reusachtig gebrek aan voedsel en medicijnen en heeft te maken met een migratie van tienduizenden landgenoten naar Columbia, Brazilië en landen in het Caribisch gebied. De Venezolaanse regering is allang niet meer in staat voor haar eigen bevolking te zorgen en het land is zo langzamerhand een tijdbom aan het worden. Maduro die nog steeds staatshoofd is, leunt op het leger dat hij wel goed weet te houden zodat dat het volk kan blijven onderdrukken en natuurlijk uit pure nood op enorme geldleningen uit het buitenland waaronder China en Rusland. En natuurlijk is het zo, dat als je eenmaal als grote debiteur ingelijfd bent bij deze twee momenteel steeds meer hegemonistisch ingestelde staten, dan zal je ook naar hun pijpen moeten dansen. En zo is het thans zo, dat Venezuela steeds meer in de worggreep van Moskou en Beijing terecht is gekomen, zulks tot groot ongenoegen van zijn buurlanden, Columbia, Brazilië, Guyana en natuurlijk ook de Verenigde Staten van Amerika. Het laatstgenoemde land heeft wegens de ondemocratische en wel zeer dictatoriale instelling van de regering Maduro, al geruime tijd economische sancties tegen Caracas ingesteld en daarna gingen de landen van de Europese Unie ook over tot soortgelijke strafmaatregelen. Niets wijst erop dat de Venezolaanse economie een verbetering op de korte termijn zal ondergaan en daarom vluchten duizenden het land uit. En zoals dat bij veel linkse dictaturen gaat die spaak zijn gelopen, zoekt men nimmer de schuld bij zichzelf, maar bij externe krachten en natuurlijk is Maduro en zijn chavistische kliek daarop geen uitzondering. Voortdurend wijst de voormalige buschauffeur uit Caracas op een op handen zijnde Noord-Amerikaanse invasie in zijn land en beschuldigt ook Columbia en Brazilië van militaire agressie die in voorbereiding zou zijn. In de afgelopen jaren hebben Maduro en zijn voorganger Chavez, dan ook enorme hoeveelheden wapens in Rusland gekocht. Venezuela is doende bewust of door zuivere onnozelheid, zich in de armen te werpen van een schurkenstaat en een communistisch land waar de mensenrechten ook op grove schaal worden geschonden. Maduro vergeet echter één ding en dat is dat hij deel uitmaakt van Zuid-Amerika en dat hij omringd is door landen die hem niet vriendelijk gezind zijn en een socialistisch model niet zullen blijven tolereren. En juist omdat Venezuela geen eiland als Cuba is, wordt het moeilijk linkse invloeden die kunnen overwaaien, onder controle te houden. De spanning in onze regio zal dan ongetwijfeld oplopen nu de Verenigde Staten van Amerika steeds meer Venezuela als een groot probleem beginnen te zien en daarin gesteund worden door de aangrenzende landen. Wordt Venezuela na de Cubaanse crisis de volgende crisis op het westelijk halfrond? Die kans is momenteel levensgroot aan het worden sinds de afgelopen week er militaire oefeningen zijn aangevangen tussen Venezolaanse en Russische strijdkrachten. Voor deze oefeningen streken twee Russische strategische TU 160 lange afstand bommenwerpers met een nucleaire capaciteit neer op het vliegveld van Maiquetia na 9920 km te hebben afgelegd. Deze bommenwerpers die atoombommen kunnen vervoeren en lanceren, werden op hun vlucht begeleid door een AN-124 vrachtvliegtuig en een IL-62 passagiersvliegtuig waarmede andere strijdkrachten naar Venezuela werden vervoerd. De TU 160 staat bekend als Black Jack bij de NAVO-strijdkrachten en is recentelijk nog in Syrië ingezet voor het uitvoeren van bombardementen. De komst van de Russische vliegtuigen volgt op een recent bezoek van Maduro aan Moskou. Caracas heeft leningen van miljarden dollars lopen bij de Russische regering. De Russische minister van defensie, Sergei Shoigu, heeft onlangs verklaard, dat Moskou vliegtuigen van haar luchtmacht en marineschepen zal blijven sturen naar Venezuela als onderdeel van de bilaterale militaire samenwerking. Het moet overduidelijk zijn dat de Russische regering de gespannen relaties met de Verenigde Staten over de Krim en de oorlog in Syrië, ook op dit continent op de spits aan het drijven is. Waar Maduro zeker rekening mee moet gaan houden, is dat de grenslanden Brazilië en Columbia, zijn links radicale koers op de voet volgen en dat zowel in Brasilia, Bogota als Washington, een communistisch land aan hun grens dat zeer ondermijnende gevolgen voor hun eigen democratie kan hebben, niet zullen tolereren. Een groter regionaal en bloedig conflict moet daarom niet als onmogelijk worden gezien. De volgende stap zal zijn een verdere en grootschalige bewapening en militarisering van staten die zich bedreigd gaan gevoelen door het socialisme in Venezuela en de ingrijpende bemoeienis van landen als Rusland en China op dit continent. We nemen niet aan dat Maduro situaties als destijds in Nicaragua, Honduras en El Salvador, in de hand wenst te werken. Ook moet hij de geschiedenis uit de jaren zestig, zeventig en tachtig van de vorige eeuw, gaan bestuderen om te leren wat zich in de voormalige Portugese kolonies Angola en Mozambique, heeft voorgedaan nadat Cuba dacht ook daar zijn mislukt experiment over te kunnen hevelen.