Minister Soerdjan van Landbouw, Veeteelt en Visserij, heeft getracht alle personen die hier betrokken zijn bij de nationale visserij, gerust te stellen door te verklaren, dat de Chinese megahektrawlers met een lengte van meer dan 50 meter en een motorvermogen van meer dan 2000 pk, niet in aanmerking zullen kunnen komen voor een visvergunning, omdat ze niet aan de door de overheid gestelde voorwaarden voldoen. Dat is allemaal mooi en waar en de minister is er vermoedelijk in geslaagd de lokale vissers voorlopig gerust te stellen, maar anderen zijn niet gerust, omdat het bekend is dat deze megahektrawlers over de gehele wereld bekend staan als vissersboten die overal visgronden plunderen. Zoals we al in een eerdere editie aanhaalden, hebben zowel landen in Oost-Azië als in de zeeën van dit continent, momenteel last van deze Chinese vissersfabrieken die er niet voor schromen territoriale wateren en economische zones van landen binnen te dringen waar zij hun enorme netten uitwerpen. Visbestanden worden door deze schepen ontregeld en in veel gevallen geheel vernietigd. Zowel Brazilië als Argentinië moesten marine- en kustwachtschepen inzetten om deze indringers met geweld te verjagen. Ze waren namelijk gewoon op een illegale wijze bezig de visbestanden te plunderen. Indonesië ging er op een gegeven moment zelfs toe over enkele vissersboten tot zinken te brengen. De afgelopen twee weken kon worden gemeld, dat maar liefst 6 megatrawlers uit China naar ons land zouden komen om hier te vissen. Door groot protest is de zaak naar onze mening thans geparkeerd en is er geen vergunning verleend. Maar de vraag die onmiddellijk rijst, is voor hoe lang deze vergunningen vanwege de regering Bouterse zullen worden vastgehouden en niet zullen worden verstrekt aan deze indringers. Twee hektrawlers zijn reeds naar zee vertrokken en gevoeglijk zouden we kunnen aannemen dat ze uit onze wateren vertrekken, maar wie garandeert ons dat ze daadwerkelijk zijn vertrokken en niet op zeer brutale wijze gewoon aan het vissen zijn? Wie controleert er voor de kust en in onze territoriale wateren of deze megatrawlers daadwerkelijk naar andere regionen in de Atlantische Oceaan of de Caribische Zee zijn vertrokken. Onze Kustwacht is meer een kadewacht dan wat anders. En wie geeft de Surinaamse vissers de garantie dat er niet in het geniep toch vergunningen zijn verstrekt aan deze megahektrawlers? Onze vissers gaan ook de zee op en zullen spoedig melden of ze nu wel of niet zijn vertrokken. Pas dan zal duidelijk zijn of Soerdjan de Surinaamse vissector geen oor heeft aangenaaid.