Baarmoederhalskanker is na borstkanker een van de meest voorkomende kankersoorten bij vrouwen. Deze ziekte komt het meest voor bij vrouwen tussen de 30 en 60 jaar. Vrouwen worden daarom er daarom op geattendeerd regelmatig een onderzoek te laten plegen. Dit omdat in veel gevallen baarmoederhalskanker vaak te laat ontdekt wordt, terwijl volgens verklaringen geen enkele vrouw hoeft te sterven aan baarmoederhalskanker. In Suriname sterven per jaar tussen de 25 en 35 vrouwen aan baarmoederhalskanker.  De bewustwording om het onderzoek te doen, is nog niet goed op gang gekomen. Stichting Lobi Health Centre is vorig jaar met financiële ondersteuning van de Paho een pilotproject begonnen voor baarmoederhalsonderzoek. Het district Wanica is nu aan de beurt en de stichting streeft ernaar om in Wanica 80 procent van de vrouwen (tussen 30 en 49 jaar) te bereiken over een periode van twee jaar. De redenen dat vrouwen zich vaak niet laten onderzoeken zijn verschillend. Het onderzoek is ten eerste behoorlijk ingrijpend, maar bijvoorbeeld ook omdat de belanghebbenden een misbruikverleden hebben. Ook zijn bepaalde vrouwen bang voor de uitslag en de behandeling die volgt als die uitslag positief is. Ook mannen weerhouden hun vrouwen het onderzoek te doen, omdat zij met het waanidee rondlopen dat alleen vrouwen die uitlopen baarmoederhalskanker kunnen krijgen. Echter het hpv-virus dat baarmoederhalskanker veroorzaakt, wordt verspreid door seksueel contact. Uit cijfers van het Nationaal Kankerplan 2018-2028 is gebleken dat op jaarbasis tussen de zestig en zeventig nieuwe gevallen van baarmoederhalskanker worden geconstateerd. Van het aantal nieuwe gevallen dat bijkomt, is bijna 50 procent jonger dan vijftig jaar en 80 procent gaat in een te laat stadium naar de specialist, waardoor de overlevingskansen erg laag zijn. Voorkomen is beter dan genezen. Vrouwen moeten weten dat baarmoederhalskanker genezen kan worden en dat zij niet daaraan hoeven te sterven. Zij moeten echter wel de stappen ondernemen om het onderzoek te laten doen.