De president zei laatst dat de bevolking in de spiegel moet kijken om de werklust die afwezig is, te kunnen bevorderen. Dit is een grote lacher. Het volgende kent u zeker nog wel: ‘Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is het slechtste voorbeeld voor het land?’. Is het niet de president die ervoor moet zorgen, dat door zijn beleid de werklust toch enigszins aanwezig is? Een heel groot deel van de bevolking ziet het niet meer zitten door het verkwistende beleid van deze regering. Men komt zo goed als niet meer uit met het salaris dat men ontvangt. Ook onder leden van de partij van de president wordt de onvrede iedere dag zichtbaarder. Omdat er onder de manschappen van het leger ook grote ontevredenheid heerst, zegt de president ervoor te zullen zorgen dat de rust binnen het leger, bewaard zal worden. We yere no, de reactie van de manschappen op de uitspraak van de president, sprak boekdelen. De mannen gaan zover door te stellen, dat ook zij niet meer in Fiso willen zijn. Het enige leger waar geen onrust heerst, is het grote leger aan bejaarde adviseurs dat er alleen maar is om hun grote salaris te ontvangen. De president weigert een discussie aan te gaan met deskundigen op economisch gebied, maar gebruikt daarvoor een statisticus op het ministerie van Financiën, die meer naar het buitenland reist dan de minister van BuZa in verband met zijn onverzadigde leenzucht. Al dit soort zaken maken dat de president het erg moeilijk heeft binnen zijn eigen gelederen, waar bepaalde leden geen genoegen meer nemen met praatjes en dus rustig hun mening ventileren. Ook dit schijnt niet te mogen, omdat men anders door Brammetje feestelijk bedankt zal worden. De bevolking zaken beloven nu de verkiezingen in aantocht zijn, werkt niet meer. Men is het beloven zat, dus zal de president moeten begrijpen dat alles zijn tijd heeft. Ook hij is daaraan gebonden. Alles wijst er nu op hoe de ‘revo’ werkt en dat die zijn kinderen opvreet. Veel zal niet meer helpen, geen verandering van de kieswet, geen volkswoningen die niet van de regering zijn, maar van een bankinstelling, verdelen onder partijloyalisten, ook niet het weggeven van domeingronden aan politieke vrienden en of familieleden en tot slot ook de pakketten niet, die betaald zijn met uw belastinggeld. Er is te veel gerotzooid met de bevolking, door haar constant onwaarheden voor te houden. Misschien zal de president de werklust terug kunnen brengen, door de vele vrije dagen in te dammen en niet steeds een show te maken van het mislukte beleid. Aangezien er geen tijd meer is voor veel schuim en weinig chocola, zal ook deze president plaats moeten maken voor jonge, frisse en deskundige Surinamers die de bevolking niet steeds weer een uitgedroogde worst voorhouden.

Kort Geding