Het huidige buitenlandbeleid dat ons land voert, is grotendeels gebaseerd op regels uit de vorige eeuw. Dit zei de voorzitter van de commissie van rapporteurs, André Misiekaba (NDP), bij de bespreking van de ontwerpwet Wet Buitenland-se Dienst van het ministerie van Buitenlandse Zaken (BuZa), afgelopen dinsdag in De Nationale Assemblee.
Tijdens de vergadering haalde Misiekaba aan dat deze wet noodzakelijk is. Hij wees erop dat Suriname in 43 jaar tijd geen wet heeft gemaakt over Surinaamse diplomaten. Hij gaf aan hoe het eraan toegaat bij BuZa. Volgens hem worden er instructies door middel van een circulaire en interne regelingen doorgegeven. Deze instructies worden in opdracht van de regering, raad van ministers of de minister van BuZa, doorgestuurd.
De nieuwe wet moet volgens Misiekaba streven naar de integratie tussen de thuisdienst en de buitenposten in de buitenlandse dienst en het toerusten van de buitenlandse dienst om de uitdagingen van de moderne tijd aan te kunnen. Ook moet deze wet zorgen voor het optimaliseren van de behartiging van het nationaal belang in het buitenland.
Commissielid Gregory Rusland (NPS), is een voorstander van de wet, omdat die richting geeft aan een duidelijke werkwijze van diplomaten. Hoewel hij ervan op de hoogte is dat deze wet te laat behandeld wordt, wijst Rusland erop dat naarmate ons land zich verder ontwikkelt, de regels en omstandigheden aangescherpt moeten worden aan de nieuwe inzichten die er bestaan. Rusland is van mening dat zaken die in de afgelopen 43 jaar zijn vastgelegd in diverse stukken, nu in deze wet kunnen worden vastgesteld.
BuZa-minister Yldiz Pollack-Beighle, zegt dat de wet ook van belang is voor de ontwikkelingsmogelijkheden voor Suriname. Daarom vindt zij dat deze wet toegespitst moet zijn op de hedendaagse realiteit. BuZa heeft het tot zijn belangrijkste missie gemaakt om het buitenlandbeleid in te zetten voor het helpen realiseren van de nationale doelstellingen. De positionering van de buitenlandse dienst is volgens de bewindsvrouw daarom ook heel belangrijk.

door Richelle Mac-Nack