Het zit bepaalde figuren in een oppositionele politieke partij in dit land vreselijk dwars dat de Franse autoriteiten door middel van de inzet van politie en legereenheden, keihard optreden tegen lieden die op Frans grondgebied (lees Frans-Guyana), zich bezig wensen te houden met de illegale goudwinning. Het is al zeker 20 jaar bekend dat de Franse politie en militairen bij smokkel of illegale goudmijnactiviteiten, overgaan tot vernietiging van materieel en materiaal van lieden die zich op hun grondgebied begeven of bevinden. Van Galibi tot aan de zuidgrens langs de Marowijne- en de Lawarivier, weten de bewoners dat de Fran-sen op hun eigen grondgebied korte metten maken met deze vormen van illegaliteit.
Men moet dan ook niet doen alsof de recentelijke vernietiging van materiaal en materieel door de Franse politie bijgestaan door de gendarmerie en soldaten van het Vreem-delingenlegioen op hun grondgebied aan de Lawarivier, een nieuw fenomeen betreft. In het verleden werden al veelvuldig korjalen in tweeën gezaagd door de Franse veiligheidstroepen en buitenboordmotoren in beslag genomen.
Smokkelwaar werd toen ook al vernietigd. Wat bepaalde vrijbuiters stoort, is dat de Fransen schoon genoeg hebben van tal van misdadigheid in het departement Frans-Guya-na. Vanaf onze oever gaan Surinamers en andere buitenlanders het Franse gebiedsdeel binnen om er aan illegale goudwinning te doen en om er tal van wetsovertredingen te plegen. Dat de Fransen binnen hun grenzen rigoureus optreden, heeft niets van doen met het zogeheten veiligheidsverdrag dat gesloten is tussen Suriname en Frankrijk en betrekking heeft op het grensgebied tussen beide landen. Optreden tegen illegaliteit en misdadigheid binnen de Franse grenzen, valt binnen de jurisdictie van Frankrijk en zijn autoriteiten in Frans-Guyana en heeft dus niets met het veiligheidsverdrag van doen. Toch schreeuwde een politicus van de voormelde politieke partij wederom moord en brand, dat de Fransen op Surinaams grondgebied goederen en materieel vernietigen.
Deze persoon raaskalt naar onze mening zeer nadrukkelijk en doet aan stemmingmakerij. Deze politieke figuur die zeker een politieke aanhang heeft in het gebied, praat over zaken waar hij geen notie van heeft of waar hij zeer onvoldoende over weet. In zijn streven onrust te creëren en de regering over te halen het met de Fransen geratificeerde verdrag op te schorten, stelde hij dat wij niet vreemd moeten opkijken als de Fransen straks ook Stoelmanseiland zullen komen inpikken. Wij willen deze figuur adviseren zich beter te laten informeren. Hij zou naar het ministerie van Buitenlandse Zaken kunnen stappen en vragen om meer inzage voor wat betreft onze landsgrenzen en op welke wijze die destijds reeds zijn vastgelegd. Als hij zich behoorlijk heeft ingelezen, zal hij tot de conclusie komen dat hij evenveel weet over de oostgrens als een slecht voorgelichte dorpeling uit het gebied. Wij willen deze politicus erop wijzen, dat er in het koloniale verleden al heel veel overleg is geweest over de oostgrens met Frans-Guyana en dat uit dit veelvuldige overleg, er afbakeningen en keiharde afspraken zijn gemaakt. Dat er nog zaken zijn die nog afgehandeld dienen te worden en uiteindelijk zullen moeten sorteren in een goed grensverdrag dat zal lopen van monding van de Marowijne- tot aan de oorsprong van de Lawarivier, staat buiten kijf. Waar in de koloniale periode tussen Den Haag en Parijs wel heel duidelijke afspraken over zijn gemaakt, betreft enkele eilanden die toen al als Surinaams en Frans werden vastgelegd. Over aan wie deze eilanden toebehoren, bestaat geen en-kele twijfel en de Fransen hebben dat ook altijd be-aamd. Ter verduidelijking acht Keerpunt het goed om aan te geven welke eilanden Surinaams en welke Frans zijn. Geen van beide landen zal daarom ertoe overgaan deze eilanden in te pikken of te claimen.
Surinaamse eilanden zijn:
Stoelmanseiland, Langa-tabbetje, Paccarebo of Blakkarebo, Arouba-Noord, Arouba-Oost, Arouba-Zuid, Parethy en Kaaimans-hoofd.
Franse eilanden zijn: Gui-dala, Portal, Oronobo, des Lepreux en Laussat.
De overige eilanden in de twee grensrivieren zijn Su-rinaams of Frans grondgebied, naarmate zij in hun geheel of tenminste voor het grootste gedeelte gelegen zijn ten westen of ten oosten van de grenslijn
(Thalweg).

Over de eilanden in de Lawarivier in zuidelijke richting naar de oorsprong zou er nog enige twist kunnen ontstaan en is het daarom van wezenlijk belang dat de regering ten spoedigste grensbesprekingen met Frankrijk begint teneinde tot een goed sluitend grensverdrag te geraken.