Zeer waarschijnlijk in opdracht van het staatshoofd, hebben zich de afgelopen dagen binnen de veiligheidsstructuren van staat, opmerkelijke verschuivingen c.q. mutaties voorgedaan. Waarom dat ploteling noodzakelijk wordt geacht, is niet helemaal duidelijk. Het vermoeden bestaat, dat bepaalde mensen verbintenissen hebben die de leiding van de NDP in verlegenheid heeft gebracht en dat daarom de mutaties noodzakelijk werden geacht. De hoofden van de Binnenlandse Inlichtingen, de Contra Inlichtingen, de Special Operation, en het hoofd van de Veiligheidsdienst, zijn ontheven en drie daarvan blijven ter beschikking van de president. De CTU-EOD en de Maritieme Unit krijgen een andere commandant. Ook de Veiligheidheidsdienst, DNV, en het hoofd Binnenlandse Inlichtingen, komen onder een andere leiding. Vanaf de periode van de revolutie onder leiding van Bouterse, hebben dit soort verschuivingen en ontheffingen plaatsgevonden en ze zijn ons daarom helemaal niet vreemd. Maar deze mutaties lagen altijd ergens aan ten grondslag en juist daarom werden ze altijd met argusorgen bekeken en gevolgd. Waar de afgelopen veertien dagen wel melding over is gemaakt via bepaalde media en sociale media, betreft de grote onvrede die er heerst binnen onze grootste gewapende macht. Een onvrede waar zeer zeker rekening mee gehouden moet worden, vooral omdat die momenteel in alle geledingen van het leger heerst. Het is geen geheim dat vanaf eind 2011, er een andersoortig en mischien wel vreemdsoortig commando werd gevoerd over deze gevechtstroepen en dat de zaak langzaam maar zeker de verkeerde kant op ging aan de Verlengde Gemenelandsweg en op de repectieve detachementen. Veel zaken werden verkeerd aangepakt en veel te vaak kregen we meldingen, dat veel te veel zaken niet meer klopten binnen het leger en defensie. Ook kreeg dit apparaat door verkeerd beleid steeds meer te maken met groot gebrek aan van alles. Nieuwe lichtingen kwamen naar binnen, maar al heel snel geraakten de jonge militairen gefrustreerd door de heersende omstandigheden binnen de kazernes. De verpaupering is nu heel duidelijk zichtbaar bij defensie en alle onderdelen van het Nationaal Leger. Wat de zaak nog ingewikkelder maakt, is dat de hiërarchische verhoudingen helemaal stuk dreigen te gaan, waarbij een majoor zich hoger waant dan een luitenant-kolonel of kolonel en denkt te kunnen maken en breken binnen deze gewapende macht, omdat hij geruggesteund wordt door de bewindsman aan de Henck Arronstraat die al geruime tijd niet meer op kantoor verschijnt en die volgens berichten op social media, zijn eigen richting bepaalt, hetgeen in strijd is met de grondwet en de opperbevelhebber tegen de haren instrijkt. Militairen op laten pakken en misschien zelfs handelingen plegen die in strijd zijn met de krijgstucht, omdat die zich thans wel uiten over de wantoestanden binnen het Nationaal Leger, kunnen verstrekkende consequenties hebben, omdat we nu eenmaal niet te maken hebben met padvinders, maar met goed geoefende mensen die met vuurwapens van staat weten om te gaan. De internationale geschiedenis leert ons dat in soortgelijke situaties als thans bij ons, zaken kunnen escaleren als de regering niet behoedzaam optreedt en oor heeft voor de noden van de wapenbroeders, die momenteel via hun eigen kanalen laten weten dat het zo niet langer door kan gaan. Inlichtingendiensten op volle toeren laten draaien en verdacht overkomende militairen maar oppakken en opsluiten, zal een averechtse uitwerking sorteren. Bouterse en zijn harde kern weten precies hoe dat gegaan is in eind 1979 en begin 1980. En juist daarom, zou hij veel meer aandacht moeten schenken aan de problemen waarmede militairen thans kampen. Een dergelijke gewapende macht kan men niet negeren wanneer er onvrede heerst met betrekking tot de medische voorzieningen, er vrijwel niets meer klopt binnen de militaire organisatie en de wapens van staat worden misbruikt om niet-militaire objecten te beveiligen en er daarbij naar vermening, corrupte handelingen plaatsvinden. De opperbevelhebber heeft de taak drastisch in te grijpen en alle dwarsliggers die het gevaar alleen maar doen toenemen, te verwijderen om zo de rust in de gemeenschap te waarborgen.