De opkopers van padie zijn ertoe overgegaan om in plaats van SRD 85, nu SRD 87.50 te betalen voor een baal padie, maar de padieproducenten zijn niet onder de indruk van deze verhoging. Volgens Radjoe Bikharie, voorzitter van de Bond Surinaamse Padieproducenten (BSP), is het gewoon een trucje van de opkopers om zogenaamd aan te geven dat ze willen werken aan een betere prijs. Bikharie voert aan dat het een traditie is dat de opkopers hun eigen prijs doordrukken als de oogst begint. “Nu de meeste padie al is afgeoogst en geleverd en er slechts een klein deel opgekocht moet worden, geven ze een kleine verhoging. We zijn niet verrast door deze ontwikkeling en ook niet onder de indruk”, zegt Bikharie. Hij legt uit dat 1 baal padie 79 kg weegt. Uit 1 hectare (ha) kunnen 40 balen padie geoogst worden. Met een verhoging van SRD 2.50, heeft de boer slechts SRD 100 winst erbij, terwijl het geen eenvoudige taak is om 1 ha geheel te beplanten. Er zijn ook boeren die meerdere hectaren hebben.
“Dit is gewoon voor het oog. Waarom zeggen ze niet dat ze ook de prijs betalen voor de padie die al is afgeleverd.
Dat zou dan aannemelijker zijn”, zegt de BSP-voorzitter. Het zal hem niet verbazen als de opkopers plotseling SRD 90 willen betalen, maar het kan zijn dat de padie dan minder rendement oplevert. Desondanks geeft hij aan dat het goed uitkomt voor de boeren die nog padie moeten leveren.
Bikharie is het er niet mee eens dat opkopers willekeurig de prijs willen betalen. Er zouden goede beweegredenen hiervoor moeten zijn. Volgens hem wordt dit probleem pas opgelost als er ordening en wetgeving komt op dit gebied. Bikharie zegt dat er altijd gestreefd moet worden naar een win-winsituatie. Die kan bereikt worden als de overheid bereid is om structuur te brengen. “Als de wetgeving er is, zijn partijen verplicht zich te houden aan de afspraken. Zo niet, dan is het onmogelijk om sancties te treffen. Er zijn nog boeren die nog voor een jaar of twee betaald moeten worden, maar ze kunnen niets doen. De afspraken worden mondeling gemaakt en er is geen bewijs om de mensen te verplichten hun afspraak na te komen”, schetst Bikharie de situatie.
door Priscilla Kia
