Suriname verkiest geld boven het instellen van een walvisreservaat in de wateren van Zuid- Amerika. Ons land heeft Japan gesteund en heeft tijdens de stemming in Brazilië op de vergadering van de International Whaling Commission (IWC), gestemd tegen het instellen van een reservaat.
Dierenactiviste Cynthia Ashruf, vindt het een trieste zaak dat ons land negatief staat tegenover het beschermen van walvissen. Japan ondersteunt Suriname al tientallen jaren in ruil voor Amerikaanse dollars. Suriname behoort tot de 25 landen die tegenstemden met als argument dat erin Zuid-Amerika geen jacht wordt gemaakt op walvissen. Om het walvisreservaat te realiseren, moest 75 procent van de landen akkoord gaan. Dat werd niet behaald, omdat slechts 39 landen voor stemden.
Japan voert heftige oppositie, omdat het van mening is dat er geen noodzaak bestaat om walvissen te beschermen zolang er op een verantwoorde en duurzame manier op wordt gejaagd. Ashruf stelt dat het alom bekend is dat Japan onder de mom van wetenschappelijke doeleinden, de walvissen doodt en verhandelt. Japan wordt verweten dat het landen aan zijn kant probeert te krijgen door sociale programma’s aan te bieden en ontwikkelingsgelden te geven. Ook in Suriname is dat het geval. Japan geeft miljoenen US- dollars aan de regering voor de verdere ontwikkeling van de visserijsector.
De laatste schenking bestond uit goederen die een bedrag van 1,8 miljoen US-dollar vertegenwoordigden.
Ashruf benadrukt dat het gaat om een vorm van omkoperij. Als zij naar onze nationale aanpak kijkt, vindt zij dat dit van Suriname verwacht kan worden. Volgens haar is Suriname niet in staat om aan conservation te doen. Ze noemt als voorbeeld de vele leguanen die op bizarre wijze op de hoeken van straten worden verkocht. De regering heeft ook moeite om het jachtseizoen te verschuiven. De dierenactiviste merkt op dat wij pas wakker worden wanneer een dier met uitsterven wordt bedreigd en dan nog doen we het niet goed. “Er wordt op de rode ibis, een beschermde vogelsoort, gejaagd, maar men doet alsof men van niets weet.’’ Zij benadrukt dat het niet alleen om deze regering gaat, maar ook om de voorgaande regeringen, die zagen er volgens haar ook geen noodzaak in om de dieren en onze natuur te beschermen.
Ashruf is ervan overtuigd dat de regering heel goed weet dat Japan op walvissen jaagt, maar bewust haar ogen sluit hiervoor. Volgens haar draait het alleen om het geld. “Het gaat om geld, met als gevolg dat wij straks niets meer hebben”, zegt Ashruf, doelend op de natuur. Zij geeft aan dat geld niet alles is en dat Suriname een deel is van deze wereld en ook de gevolgen zal voelen. Het overbodig jagen op dieren en het vernielen van het milieu, brengen volgens haar de natuur uit balans. Zij verwijst in dit kader naar de hoge temperaturen in ons land en de gevolgen van de klimaatverandering.
Ashruf is van mening dat zowel beleidsmakers als burgers, zich niet voldoende bewust zijn van al deze zaken. Zij hoopt dat de regering alsnog tot inkeer komt en haar ondersteuning verleent om de walvissen te beschermen.

-door Johannes Damodar Patak-