Volgens het United Nations Programme on HIV/AIDS (UNAIDS), moet tenminste 25 procent van de totale uitgaven besteedt worden aan hiv, zodat gefocust kan worden op de preventie. Volgens het resultaat van de System Health Accounts 2016 die afgelopen dinsdag is gepresenteerd, schiet Suriname hierin tekort. In 2016 heeft de regering 2 procent van SRD 1. 229.855.860 uitgegeven aan hiv/aids in Suriname, hiervan ging slechts 17 procent naar hiv preventie, terwijl 68 procent ging naar de curatieve hiv/aids zorg.
“Het waarborgen van een effectieve aanpak van preventie is van cruciaal belang voor het beheersen van de epidemie, zelfs als een land de behandeling uitbreidt. HIV financiering is nog steeds een relatief klein deel van de gezondheidsuitgaven en het mobiliseren van meer binnenlandse bronnen voor hiv van zowel de overheid als de particuliere sector, is daarom van cruciaal belang om de voortzetting van belangrijke activiteiten te waarborgen en om de behandeling uit te breiden”, sprak Sarah Insanally, die de resultaten van de Health Accounts 2016 presenteerde.
Naast de resultaten werden ook aanbevelingen gedaan voor een betere besteding van de gelden. Gezien de beperkte budgettaire ruimte, kan de overheid overwegen om de binnenlandse financieringsbronnen voor hiv te diversifiëren, zoals specifieke belastingen of inkomsten uit specifieke geselecteerde activiteiten. Ook kunnen manieren aangewend worden om op een meer strategische manier middelen uit de particuliere sector te gebruiken om nationale doelen te bereiken.
De efficiëntie kan verbeterd worden door consolidatie en stroomlijning van stelsels voor gezondheidsfinanciering. Suriname blijft vooruitgang boeken in de richting van universele dekking, onder meer door de passage en implementatie van de basisverzekeringswet die erop gericht is ziektekostenverzekering te bieden en de toegang tot diensten op alle niveaus van zorg te verbeteren. Tijdens het boekjaar 2016 leidden uitdagingen bij de uitvoering door particuliere verzekeringsmaatschappijen tot de overdracht van het beheer van de openbare verzekering aan SZF om 75 procent van de bevolking te dekken. In lijn hiermee zou een enkel betalerssysteem een nuttige strategie kunnen zijn om inefficiënties te verminderen, met name in administratieve kosten, en mogelijk extra middelen vrij te maken voor de gezondheidssector.

-door Priscilla Kia-