Het is zo langzamerhand geen geheim meer dat er minder schepen de Dr. Jules Sedney haven aandoen, omdat onze lokale importeurs minder goederen zijn gaan bestellen. Dit komt doordat de afzet aanzienlijk is teruggelopen. Heeft natuurlijk alles te maken met de gedaalde koopkracht. Handelaren die vooral consumptieartikelen bestellen en te maken hebben met vervaldata, willen geen onnodig risico nemen en kopen dus minder in. Deze mensen worden vaak genoeg ook nog geconfronteerd met quota. Dat wil zeggen dat bepaalde leveranciers zich aan bepaalde minimale hoeveelheden wensen te houden wanneer het om de verkoop aan cliënten gaat. Een lokale importeur kan dan niet bij de fabriek terecht, omdat hij te weinig koopt en moet dan maar naar een sub-dealer die een hogere stukprijs doorberekend. Dezelfde goederen kunnen dan wel gekocht worden, maar voor meer geld, hetgeen ook hier tot hogere prijzen zal leiden.  Er komen dus minder vrachtcontainers met goederen dan enkele jaren geleden nog het geval was. Dus dat houdt ook in dat er minder schepen naar de haven in Paramaribo komen. Dit betekent dat de Surinamerivier vanaf de monding tot aan de haven, minder bevaren wordt en dus sneller aan het dichtslibben is. Uitbaggeren is daarom nu onvermijdelijk geworden en daar hamert met name de Martieme Autoriteit Suriname, MAS, al jaren op.  Door het nemen van metingen kan vastgesteld worden hoe snel de rivier ondieper wordt en dat zal maken dat grote schepen niet meer naar binnen kunnen varen zonder het risico te lopen aan de grond te geraken. Uitbaggeren zal voor een langere tijd helpen, maar hebben we er ook aan gedacht, dat er met een grote regelmaat gevaren moet worden vanaf de monding tot aan Boxel? Baggeren we alleen uit en varen we niet voldoende op de Surinamerivier, dan slibt de boel na enkele jaren weer dicht en kunnen we weer van voren af aan beginnen, want de grote Amazonerivier blijft maar slib aanvoeren die deze rivier binnen blijft stromen. Ook daar zal elke regering, deze en de komende, rekening mee moeten blijven houden. Nu is de tijd van talmen echt voorbij en zal de regering snel een beslissing moeten nemen. Ook zal er goed opgelet moeten worden dat er niet wederom wordt gestolen op een enorme schaal, zoals is geschied tijdens de bouw van de bruggen over de Coppenamerivier en de Surinamerivier. De rivier kan voor 30 miljoen dollar uitgebaggerd worden en niet voor 145 miljoen dollar, zoals onlangs door de minister van Handel en Industrie werd geopperd. Als je ineens met een dergelijke discrepantie in de aanneemsom komt aandansen, dan ontstaat gelijk de indruk dat de paarse boeven weer in de rij staan om hun zakken voor de zoveelste keer met bakken aan valuta te vullen. In ieder geval houden wij deze zaak nauwlettend in de gaten en zullen elke fufuru gelijk aan de kaak stellen.