Politicoloog Hans Breeveld betreurt de acties die het parlement neemt omtrent de kwestie Alcoa. Het parlement moet als eenheid optrekken, maar nu ontstaat er een verdeeldheid tussen de oppositie en coalitie, terwijl zij in het begin dezelfde mening deelden over de Brokopondo-overeenkomst. Het gevolg is volgens Breeveld dat er nu een situatie ontstaat waarbij een kant zwak komt te staan, daardoor zullen wij steeds minder uit de overeenkomst kunnen halen. De Nationale Assemblee (DNA) zou als eenheid de belangen centraal moeten stellen en de regering zover moeten krijgen om de knelpunten te bespreken.
Breeveld merkt de laatste tijd op dat de coalitie er alles aandoet om pal achter de regering te staan. De acties van de regering worden steeds openlijker getolereerd door de coalitie. Een deskundige heeft reeds aangegeven dat de onderhandelingen tussen de regering en de multinational niet optimaal of slecht waren. Het Memorandum of Understanding (MoU) was destijds door zowel de oppositie als de coalitie verworpen.
Nu blijkt dat de coalitie de regering steunt, ondanks dat de regering haar plicht niet vervult, namelijk zich verantwoorden tegenover het parlement. Dat is volgens Breeveld geen goede nationale zaak. “Eens gaat men de rekening hiervan krijgen. De oppositie moet geen vijand zijn bij het behartigen van de onze belangen. “
Breeveld ziet tegenwoordig een onvolwassen democratie, waarbij de regering op eigen houtje regeert en zich niet verantwoord aan het parlement. Hij zegt verder dat wij waakzaam moeten blijven, want steeds worden de vergaderingen omtrent de Alcoa-kwestie verschoven. Uiteindelijk zal Suralco hier voordeel uit halen. Breeveld is de mening toegedaan dat het parlement haar taken niet serieus neemt. De belangrijkste taak van de regering is te controleren, ongeacht de oppositie of coalitie. Echter blijkt in de praktijk dat er een vrees is voor de regering.

door Kimberley Fräser