Het bestedingsvermogen van de doorsnee Surinamer gaat in rap tempo achteruit, dat heeft Keerpunt kunnen constateren de afgelopen weken. De stelselmatige toename van de brandstofkosten heeft gemaakt dat consumenten hun prioriteiten wederom hebben moeten bijstellen en zijn gaan bezuinigen op andere maandelijkse uitgaven die toch hoogst noodzakelijk zijn. Bezuinigen op voeding namen de afgelopen vier weken naar onze mening toe en de omzet van veel bedrijven ging wegens de verder gedaalde koopkracht verder omlaag. De bonden roepen om een verhoging van het minimumuurloon en de werkgeversorganisaties tekenden protest aan, omdat veel van hun leden nu reeds nog maar nauwelijks hun werknemers door de sterk gedaalde omzet kunnen betalen. Verdere stijging van het minimumuurloon zal volgens minstens één werkgeversorganisatie leiden toe afvloeiing van meer werkers in verschillende sectoren. Zeker geen gunstig vooruitzicht voor dit arme land en volk. En toch zal er gewerkt moeten worden aan oplossingen die voor zowel werknemers als werkgevers een win-winsituatie moet opleveren. Maar zover zijn we nog lang niet en er wordt behoorlijk druk uitgeoefend om de zaak een goede wending te doen geven. De regering, die via het departement van Arbeid tracht zaken door te drukken en het gewicht op de schouders van de werkgevers in de private sector te schuiven om zo rust te houden in de samenleving, moet zich ook committeren aan lonen die acceptabel worden voor haar werkers en daar wachten haar mensen zeker op. Maar ondertussen wordt er veel gebabbeld en weinig gedaan en komen steeds meer mensen in de problemen die de regering toch nog aan zich tracht te binden door ze een goedkoper voedselpakket aan te bieden. Naar onze mening niet meer dan een doekje voor het bloeden. Er dient productie te komen en wel heel snel, want zonder verhoogde productie en goede exportmogelijkheden en afzet, blijven we in de huidige vicieuze cirkel ronddraaien. Tot op heden hebben we niet gemerkt dat deze regering in staat is een beleid te formuleren dat investeerders moet enthousiasmeren tot het opstarten van een verhoogde productie. Maar ja, als je dat wenst te realiseren, moet men vooral vanwege het bedrijfsleven veel meer vertrouwen in jou en je beleid hebben. En dat is juist nu helemaal niet het geval. Het ziet er dan ook duister en zeker onoverzichtelijk uit.