Dat de vaargeul van de Surinamerivier uitgebaggerd moet worden staat buiten kijf. Maar het lijkt erop dat er een grote ‘nyan’ moet worden gemaakt door de regering, indien er weer vriendjes in aanmerking zullen komen voor de uitvoering van het project. De Nederlandse firma De Boer en Boskalis die in de regio bezig zijn met werkzaamheden zou het uitbaggeren van de Surinamerivier voor niet meer dan 30 miljoen dollar kunnen klaren. De minister van Handel, Industrie en Toerisme (HI&T), Stephen Tsang, gaf deze week aan, dat het uitbaggeren van de rivier essentieel is en dat dit minimaal US-dollar 145 miljoen moet kosten. Dit is een onbegrijpelijk verschil van US- dollar 115 miljoen. De Nederlandse firma is momenteel actief in Frans- Guyana en Brazilië en al het materieel, zoals de baggermolen, bevindt zich op dit halfrond waardoor het uitbaggeren op korte termijn zou kunnen plaatsvinden. De uitzetten van dit project lag voorheen bij de Maritieme Autoriteit Suriname, MAS maar is sinds kort toebedeeld aan “deskundigen” van het Kabinet van de President. De affaire van over-facturering bij de bouw van de bruggen over de Coppenamerivier en de Surinamerivier ligt ons nog vers in het geheugen. Tijdens de regering Wijdenbosch (1996-2000) deed Ballast Nedam aanvankelijk een bod om beide bruggen te bouwen voor 130 miljoen Nederlands courant. Dat bedrag werd uiteindelijk over-gefactureerd tot 180 miljoen Nederlands courant om de NDP leiding op grove wijze in de gelegenheid te stellen, een miljoenen nyan te maken. Dus wanneer er nu ineens een uitbaggerproject 115 miljoen dollar duurder wordt gemaakt, dan wordt duidelijk wat men wilt doen. In afwachting van de beslissing van dit kabinet wordt de Surinamerivier door dichtslibbing steeds ondieper. Zwaar beladen schepen moeten straks namelijk eerst naar Trinidad en Guyana gaan om een deel van hun lading te lossen alvorens zij Suriname aan kunnen doen. Dit was tot een paar jaar geleden niet nodig toen schepen vanuit de monding van de Surinamerivier tot de haven van Paranam, grote aluinaardeschepen van de Alcoa aanmeerden voor het wederom uitvoeren van aluinaarde. Nu is het zo, dat de vaargeul aan het dichtslibben is omdat de bauxietschepen niet meer varen. Toentertijd was het zo, dat door het regelmatig varen van deze schepen in de Surinamerivier, de vaargeul goed bevaarbaar bleef. Dit zal er uiteindelijk toe leiden dat de transportkosten van goederen naar Suriname aanzienlijk zullen stijgen. Grotere schepen zullen slechts via een omweg met veel minder containerladingen nog naar de Dr. Jules Sedney haven kunnen komen. De enige oplossing die tijdelijk de scheepvaart ten goede zal kunnen komen is het uitbaggeren van de Surinamerivier. Daarover zijn deskundigen en de MAS, het al jaren over eens.