De afgelopen weken zijn er bij herhaling berichten verschenen in de media, die onze national carrier regarderen en in de meeste gevallen met een negatieve inslag. De eerste berichten regardeerden een rapport over de slechte afhandeling op de JAP-luchthaven en wel betrekking hebbende op de belading van vliegtuigen door een vanwege de SLM ingehuurd beladingsbedrijf. Deze publicaties en het gerezen schandaal daaromtrent, hadden tot gevolg dat de president-directeur, Robbie Lachmisingh, zijn contract niet verlengd werd en het beladingsbedrijf eveneens de wacht werd aangezegd. Na het vertrek van directeur Lachmisingh werd er niet onmiddellijk voor zijn vervanging gekozen en thans wordt zijn functie waargenomen door mevrouw Judith Redmount. Het is voorts niet duidelijk, of de enige aandeelhouder, de staat Suriname, op korte termijn voor een opvolger van Lachmisingh zal zorgen. Voor het beladen van vliegtuigen van de SLM, Air France-KLM, Caribbean Airlines en andere maatschappijen die een contract voor het beladen van hun toestellen met onze national carrier hebben gesloten, is er naar verluidt een oplossing gevonden. Maar er schijnen meerdere zeer ernstige problemen te zijn bij onze nationale luchtvaartmaatschappij. Deze problemen die hoofdzakelijk op het financiële vlak liggen, blijken ernstiger te zijn dan tot voor kort werd vermoed en die resulteren in negatieve effecten binnen de luchtvaartmaatschappij. Uit financiële rapporten recentelijk uitgebracht over het reilen en zeilen binnen de SLM, komt naar voren dat het bedrijf in ernstige financiële problemen verkeert en dat het verlies de afgelopen jaren alleen maar verder is toegenomen. In het jaarverslag van de SLM 2016-2017, wordt een verlies van 6.3 miljoen dollar opgebracht. Het eigen vermogen van de SLM is verder gedaald naar 41.4 miljoen dollar. Het tekort was het vorige boekjaar al ruim 35 miljoen dollar. Ook de liquide middelen van de maatschappij vertonen een dalende lijn en lieten maar liefst 2.6 miljoen dollar optekenen. De gehele maatschappij laat voor wat betreft haar liquide positie, een verontrustend plaatje zien. Zonder aanvullende inkomsten c.q. financiering, zal de SLM het onder de huidige omstandigheden binnen de luchtvaart niet redden. Op de Mid-

Atlantische route vliegt men nog met een bekende regelmaat, maar is het aantal passagiers per vlucht afgenomen. Het vermoeden bestaat dat de passagiers eerder kiezen te vliegen met de KLM en TUI. Op de regionale routes zou stoelbezetting aan boord van haar Boeing 737 toestellen niet slecht zijn, maar zijn de tarieven voor tickets niet voldoende om de vliegoperaties als rendabel te kunnen bestempelen.

Dus ook op deze routes boert de SLM niet goed. Door de teruglopende inkomsten van de SLM, is ze niet in staat haar toestellen, vooral die op de regionale routes, tijdig de reguliere check-up te laten ondergaan. De ‘nieuwe’ Boeing 737-700 die onlangs door de

SLM werd geleased, kon nog niet worden ingezet op de regionale routes, omdat het niet op tijd de verplichte reguliere check-up had ondergaan. Inmiddels is bekend dat het toestel zeer spoedig zal worden ingezet. Dat het niet goed gaat bij de SLM is al enige tijd bekend. De maatschappij zal binnen de wurgende concurrentie binnen de commerciële luchtvaart, moeten zien te overleven en dat kan slechts als er goed management wordt gevoerd en de desastreuze invloed van de politiek binnen dit bedrijf, wordt teruggedrongen. Ook mag een aspect nimmer uit het oog verloren worden en dat heeft betrekking op de zwaar vernielde koopkracht van de doorsnee Surinamer, die nu niet zo gemakkelijk een vliegticket kan betalen op basis van een koers die ver boven de 7 SRD voor een dollar ligt. En dan willen we het niet eens hebben over de koers die geldt voor de euro. De devaluaties van de SRD hebben zeer zeker een groot negatief effect gesorteerd op de inkomsten van de SLM. Verhoogde brandstofkosten brachten en brengen de SLM steeds verder in de problemen, omdat hierdoor de tarieven voor tickets ook opwaarts moeten worden bijgesteld. Er zal zeer snel ingegrepen moeten worden bij deze staatsonderneming, anders ziet de nabije toekomst er voor haar zeer duister eruit. Een merger aangaan met een buitenlandse onderneming of de maatschappij gedeeltelijk privatiseren, kan voorspoed voor het bedrijf tot gevolg hebben. Echter is het onwaarschijnlijk dat de huidige regering zal kiezen voor een merger of gedeeltelijke privatisering van de maatschappij, omdat ze dan niet langer in staat zal zijn, de zaak verder te politiseren. Wat echter als een paal boven water staat, is dat er snel en efficiënt bij de SLM moet worden ingegrepen en dat nepotisme en het regelen van politieke loyalisten, de maatschappij verder meer kwaad dan goed zullen doen. Er moet een herstructurering van de maatschappij plaatsvinden waarin een goed doordacht business plan de boventoon gaat voeren en ook uitgevoerd dient te worden. Alleen dan is er nog redding voor onze nationale luchtvaartmaatschappij. Gaan wij door met het benoemen van mensen die niet het totale belang van de SLM voor ogen hebben en alleen denken aan het consolideren van eigen enge belangen, dan zullen we ook dit bedrijf kwijtraken en andere maatschappijen moeten blijven toestaan ons uit een totaal isolement te houden.