President Emmanuel Macron van Frankrijk heeft zijn speciale afgezant, Dominique Moyet, naar ons land gestuurd voor bilateraal overleg met onze autoriteiten. De Franse afgezant is naar onze mening niet zomaar naar Suriname afgereisd. We zijn de protesten in Frans-Guyana toch niet vergeten? Demonstraties die toch grotendeels te maken hadden met de enorm toegenomen criminaliteit in het Franse departement waar Surinamers een enorm aandeel in hebben. De gevangenissen in Frans-Guyana zitten vol met Surinamers die daar ernstige delicten hebben gepleegd. Die variëren van drugssmokkel, gewapende berovingen tot moord. De afgezant Moyet is natuurlijk ook komen praten over andere vormen van medewerking met Suriname, maar de veiligheid op de grens met ons land is, naar wij vermoeden, de hoofdmoot van het bezoek. Frankrijk heeft er schoon genoeg van dat Surinamers zich steeds in Frans-Guyana aanmelden voor medische behandeling terwijl er al ruim een jaar een fonkelnieuw streekziekenhuis in Albina staat dat nog steeds niet operationeel is. Naar verluidt, is de inventaris nog niet in orde en kampt de Surinaamse overheid met onvoldoende personeel voor deze medische instelling. Doktoren en specialisten moeten nog bereid gevonden worden zich voor langere duur te verbinden aan het ziekenhuis in Albina. Naar het schijnt, is er binnen de medische zorg maar weinig animo om in het streekziekenhuis van Albina te gaan werken. De Fransen willen wel een oplossing voor de medische zorg aan de linkeroever van de Marowijnerivier, omdat het steeds hulp verlenen aan Surinamers handen vol geld kost. Ons is bekend dat het de Fransen allang vreselijk hindert, dat Suriname zeer onvoldoende doet om de veiligheid aan de gemeenschappelijke grens te optimaliseren. Suriname belooft al tijden beterschap aan de Fransen als het gaat om het aanpakken van de criminaliteit in de grensstreek, maar komt daarbij zeer slecht uit de verf. Rovers , smokkelaars en lieden die zich schuldig maken aan illegale goudmijnbouwactiviteiten, zijn de Fransen al jaren een doorn in het oog. Ook de vervuiling van de Marowijnerivier die een gemeenschappelijke waterweg is en voor de helft ( vanwege de Tahlweg) Frans gebied, wordt stelselmatig door Surinaamse skalians die langs de linkeroever hun ecologisch vernietigende werkzaamheden verrichten, als onacceptabel gezien. Wat de Fransen vooral hindert, is dat Braziliaanse goudzoekers in Suriname neerstrijken en dan stiekem het Franse departement binnen trekken om daar naar goud te zoeken. Het is voor de Fransen bijna vechten tegen de bierkaai om deze goudrovers weer uit hun gebied te verjagen. Kost hun bovendien handen vol geld en even zoveel aan militaire operaties. Frankrijk verwacht al tijden de volle medewerking van Suriname om deze activiteiten te bestrijden, maar ondervindt volgens hem maar onvoldoende inzet van de Surinaamse autoriteiten. Af ten toe werden wel gezamenlijke acties in het grensgebied uitgevoerd, maar die leverden niet het beoogde resultaat op, omdat Suriname steeds weer te maken kreeg met het gebrek aan middelen. Frankrijk heeft thans een andere president die duidelijk een andere c.q. hardere aanpak, voorstaat dan zijn voorganger Hollande. Het nieuwe Franse staatshoofd heeft onlangs laten zien desnoods militaire middelen te willen hanteren als het belang van Parijs dat vereist. Suriname moet daarom niet schouderophalend voorbij gaan aan het bezoek van de Franse gezant. We zullen eindelijk serieus moeten omgaan met de problemen aan de grens waar de Fransen al vele jaren na de strijd in het oosten van ons land op hameren. Als wij niet harder willen optreden tegen de misdaad aldaar, zullen zij uiteindelijk zelf het heft in handen nemen. Parijs beseft heel goed dat ook de bevolking van Frans-Guyana eist, dat de veiligheid in het land een opmerkelijke verbetering ondergaat en dat de Franse regering nu wel spijkers met koppen moet slaan. Het zal ons dan ook niet verbazen als Parijs, politie en militaire versterkingen naar haar west-grens stuurt om haar gezag veel nadrukkelijker te demonstreren. Suriname moet rekening houden met een totaal andere aanpak van de grensoverschrijdende misdaad aan zijn grens met Frankrijk.