Wie zijn neus schendt, schendt zijn aangezicht. In zijn bui om weer geestig over te komen, heeft Bouterse al zijn partijleden een brevet van onvermogen gegeven, inclusief zichzelf. Op de persconferentie afgelopen woensdag, na de beëdiging van de nieuwe ministers, gaf Bouterse de zoveelste sneer aan de oppositie. Hij zei blij te zijn voor de mensen die vinden dat ze veel kader hebben in hun partij. “Anderen hebben zoveel kader dat ze 0 zetels hebben. Anderen hebben kader en hebben 10 en 12 zetels. Wij hebben geen kader, maar hebben 26 zetels”, aldus Bouterse. Keerpunt hoopt, dat de NDP’ers nu begrepen hebben uit de mond van hun eigen voorzitter, dat de NDP geen kader heeft. Het meest lachwekkende is, dat Bouterse zijn partijgenoten op zo een manier laat weten dat ze niet bij machtige zijn om überhaupt het land te draaien. Maar wat zou de regering Bouterse nu nog aan de crisis kunnen veranderen, al hadden ze het juiste kader? Wij zijn ons bewust van twee cruciale zaken: de NDP heeft nooit bruikbaar kader gehad en er is nooit een goed beleid geweest gericht op de ontwikkeling van het land tijdens haar bestuur. Dat wil zeggen, dat je zelfs met het kwalitatief beste kader in huis, geen resultaten zult kunnen boeken. De president heeft ook nooit getoond een staatsman met kennis en kunde van besturen te zijn; hij laat zich ‘besturen’ door een stelletje ondeugdelijke bejaarde adviseurs, die in het verleden gedemonstreerd hebben zelf geen kaas van besturen te hebben gegeten. Nieuwe ministers die worden aangesteld, weten meestal ook niet waar verbetering dient plaats te vinden. En als we de zaak goed analyseren, hebben we te maken met een falende, corrupte regering. Laten we dus realistisch zijn en blijven, wat kan je nog bereiken in anderhalf jaar? Absoluut niets bijzonders. En dan mogen deze nieuwe ministers de beste bedoelingen hebben en enthousiast willen starten, maar ze zullen al heel snel tot de conclusie komen, dat het onbegonnen werk is. Aan het einde van de rit hebben ze een gouden pensioen, per direct zes maanden een volledig ministerssalaris inclusief alle andere emolumenten, zoals eerste klas gezondheidszorg voor hun gehele gezin voor de rest van hun leven en beveiliging betaald door de staat.