Onder meer de ziekenhuisdirecties zijn bevreesd voor de uittocht van Surinaamse verpleegkundigen naar Nederland. In een wervingsadvertentie worden verpleegkundigen opgeroepen te solliciteren. Het Nederlandse Office Partners belooft een baan bij ‘grote zorginstellingen’. Verblijf- en werkvergunning worden in het vooruitzicht gesteld. Terecht vrezen directies voor een grote uittocht. De slechte economische situatie die het gevolg is van de devaluatie van de Surinaamse munteenheid, laat geen ruimte voor een herwaardering van de verpleegkundigen. De vraag naar gediplomeerde verpleegkundigen is groot in Nederland, er is daar al jarenlang een chronisch tekort. Maar ook Suriname heeft een tekort aan bekwaam personeel. Volgens ziekenhuisdirecteur Manodj Hindori, kampen vooral de ziekenhuizen met een tekort. De enkele honderden verpleegkundigen die per jaar worden afgeleverd, zijn niet genoeg. Natuurlijk willen directeuren en de overheid een uittocht tegengaan, maar verpleegkunde is niet een van de best betaalde beroepen in Suriname. Er is geen sprake van verhoging van de salarissen van de verpleegkundigen, dus is de kans groot dat ziekenhuizen maar moeten toezien hoe zij vooral deskundig personeel kwijtraken. Krachten uit het buitenland aantrekken is geen optie, die waren er, maar zijn weer weggegaan vanwege het salaris. Het is fnuikend voor onze gezondheidszorg, maar mensen trekken altijd naar andere plaatsen als de omstandigheden waarin ze zich bevinden om wat voor reden dan ook verslechteren of wanneer het moeilijk wordt om te overleven. Ze trekken dan naar andere gebieden waar de omstandigheden veel beter zijn om te overleven. Als Suriname zijn verpleegkundigen fatsoenlijk betaalt, zullen zij niets liever doen dan ons land dienen. Maar wanneer ze zien dat anderen heel veel geld uit de staatskas misbruiken, terwijl zij met hun kinderen nauwelijks fatsoenlijk kunnen eten, wordt de stap naar het buitenland aantrekkelijk. Zelfs voor chauvinisten.