In de afgelopen bijna 8 jaar heeft president Bouterse die de grondwettelijke bevoegdheid bezit, 25 ministers de laan uit gestuurd. Telkenmale besloot het staatshoofd ministers die volgens hem niet aan de verwachtingen voldeden, te bedanken. Tijdens de militaire dictatuur werd wel eens gesteld dat een bewindsman te licht was bevonden voor zijn taak en daarom het veld moest ruimen. Ook tussen 1980 en 1987 moesten velen in het bestuurlijke van ons land eraan geloven nadat Bouterse en zijn staf het weer eens anders wilden proberen met een gewijzigde Raad van Ministers bestaande uit burgers en militairen. Niet slechts ministers werden gewisseld, ook een president moest er in februari aan geloven. Ook hele kabinetten moesten toen het veld ruimen, omdat het allemaal niet vlotte gedurende de zogeheten revolutionaire jaren. En toch eindigde de gehele zogeheten revolutie die geen revolutie was, maar een voortvloeisel van een ordinaire staatsgreep, in een groot politieke debacle. Ook toen moest het voor de legerleiding van Bouterse duidelijk zijn, dat het reshuffelen van kabinetsleden zonder de meest noodzakelijke financiële middelen, geen oplossing of vooruitgang kon brengen. En toch bleef men wisselen en mocht het laatste kabinet onder leiding van Jules Wijdenbosch, de verkiezingen van 25 november 1987 organiseren. Een verkiezing die de nieuwbakken partij NDP van Bouterse slechts 1 DNA-zetel opleverde. We zijn inmiddels 38 jaren verder sinds de zogeheten staatsgreep van 1980 en we hebben een regering onder leiding van dezelfde exponenten uit de dictatuur van Bouterse. Een democratisch gekozen regering onder leiding van dezelfde Bouterse, die blijkbaar niet heeft begrepen of willen begrijpen, dat het aanstellen van andere ministers absoluut niets zal uitmaken als de randvoorwaarden voor het voeren van deugdelijk beleid ontbreken, bovendien kan geen enkele ministerie naar behoren draaien zonder afdoende financiële middelen. Een normaal huishouden kan niet goed op gang gehouden worden zonder voldoende geld, laat staan een staatshuishouding. Het is niet de schuld van bewindslieden als het beleid stagneert of niet naar wens kan worden uitgevoerd. Het heeft alles te maken met een beleid dat in de afgelopen zeven jaren als funest kan worden aangemerkt waarbij er steeds verkeerde bestedingen zijn gepleegd en er geen garantiefonds in het leven werd geroepen toen de inkomsten uit de goud- en aardoliesector nog booming waren. Ook heeft de corruptie die nog steeds welig tiert binnen de publieke sector, Suriname de das om gedaan. Ook de corruptie gepleegd door leden die innig verbonden zijn aan de kabinetten Bouterse I en II, hebben het land zware financiële schade berokkend en ervoor gezorgd dat er enorme gaten zijn in de staatsbegroting. De regering Bouterse kan door haar enorme financiële tekorten thans niet uit de voeten en denkt door te reshuffelen de aandacht af te leiden van de grote problemen waarmede dit land kampt. Zolang de staatsinkomsten niet aanzienlijk worden vermeerderd door een verhoogde export voortvloeiende uit een verhoogde Surinaamse productie, blijven wij als land in een vicieuze cirkel draaien en zal het alsmaar verwisselen van ministers niets opleveren. Het enige dat Bouterse zal bereiken, is de schuld van het falend beleid schuiven op de zogenaamde incompetentie van leden van de Raad van Ministers. Bouterse dient één ding niet te vergeten en dat is dat hij de hoofdverantwoordelijke blijft voor het beleid dat tot nog toe zeker geen vooruitgang heeft gebracht. Men blijft de oplossing van onze financiële problemen maar zoeken in leningen, zowel lokaal als in het buitenland en nu ook weer door nog meer verzwarende fiscale maatregelen toe te passen. De NDP-regering moet tot het besef komen dat er van kale kippen geen veren meer te plukken zijn en de doorsnee Surinamer is al vrijwel geheel kaalgeplukt en velen leven reeds in armoede. Velen kijken dan ook met grote verontrusting naar wat de zogeheten Belasting op de Toegevoegde Waarde, BTW, ze financieel voor schade zal opleveren. Alleen al de voorlopige berekening van de Belastingdienst, dat de BTW de staat extra 900 miljoen kan opleveren, geeft aan dat dat geld uit de zakken van alle Surinamers zal moeten komen. Dit betekent nog steeds verdere verarming van dit volk. Er komen nieuwe ministers en wij weten dat de NDP niet over een kweekvijver van capabel intellect beschikt, dus moet het niemand verbazen dat er wederom mensen naar voren worden geschoven die komen proberen een ministerie te besturen en ‘beleid’ (?) te maken. Dat men in de afgelopen zeven jaar beunhazen heeft geplaatst op bijvoorbeeld Openbare Werken, behoeft geen uitvoerig betoog.