Het is verlies van kostbare tijd, veel geld en energie, wanneer leidinggevenden uit pressiegroepen denken met een nieuwe dwergpartij invloed te zullen kunnen uitoefenen op het algehele politieke gebeuren in ons land. In de afgelopen decennia hebben wij bij deze krant meegemaakt, hoe er kleine politieke partijen kwamen en gingen en dat uiteindelijk de grotere, veelal op de etnische leest geschoeide partijen en combinaties, de dienst telkenmale voor vier en na 1987 voor vijf jaar, mochten uitmaken en bepalen hoe het land naar hun inzichten bestuurd zou worden. Het is natuurlijk te verwelkomen dat er mensen zijn die vinden dat het niet goed gaat en dat het met het besturen op basis van een verlopen leest afgelopen dient te zijn, maar dat wil nog niet zeggen dat de mensen die traditioneel en emotioneel stemmen op hun favoriete partijen en kandidaten, die mening delen en in het stemhokje afwijkend zullen kleuren. Vooral jonge, beter opgeleide Surinamers willen verandering en hebben andere ideeën over hoe dit land beter bestuurd zou kunnen worden waarbij vooral de corruptie het onderspit zal moeten delven. Maar met nieuwe ideeën, hoe goed je die ook presenteert, ben je er nog lang niet als je te maken krijgt met de sluwheid en het ‘geweld’ van de bestaande grote politieke partijen. Die zitten er decennialang in en weten op welke manier er gemanipuleerd moet worden. Hun vertakkingen zijn goed georganiseerd en de financiële basis is vele malen sterker dan die van de zogeheten todo prasoro nieuwkomer. Wat men vooral nimmer mag vergeten bij de nieuwelingen, is het ingewortelde etnisch denken binnen deze bevolking en de kiesgerechtigden. Dat zou je moeten kunnen doorbreken en naar onze mening, is dat tot op heden niet goed mogelijk en soms wel een gevecht tegen de bierkaai. De traditionele grote partijen bewaken hun politieke belangen in de districten en ressorten nauwgezet en weten precies hoe ze binnendringers de pas moeten afsnijden. Wij van Keerpunt, zijn absoluut niet tegen mensen die verandering binnen de Surinaamse politiek willen realiseren, maar blijven wel realistisch, omdat we zo langzamerhand als medium een goede kijk hebben op de gang van zaken binnen de Surinaamse politiek en op een juiste wijze het stemgedrag kunnen inschatten. In 2020 zullen we in de gelegenheid gesteld worden wederom naar de stembus te gaan en nu reeds kunnen wij voorspellen, dat de strijd zal gaan tussen de groten en dat de kleintjes daarbij nauwelijks een belangrijke rol zullen spelen. Mensen met goede bedoelingen die denken dat ze achterban hebben en meer mensen achter zich kunnen krijgen, doen er dan ook goed aan zich bij grotere partijen aan te sluiten.