We zijn een nieuw jaar ingegaan en wie geloofde het verhaaltje dat het eind 2017 en begin 2018 al beter met onze financiele positie zou gaan, wat we ook in onze portemonnee zouden merken.Wie dat verhaaltje heeft geloofd, was naief en is zeer bedrogen uitgekomen. 2018 is nauwelijks aangevangen en we hebben al een verdere verslechtering in onze gezondheidssector geconstateerd. De leden van de Vereniging van Medici in Suriname, hebben na overleg met het Staatsziekenfonds(SZF), dan wel besloten voorlopig de dienstverlening aan SZF-patiënten niet stop te zetten ,maar verkeren nog steeds in onzekerheid over de betaling van hun tegoeden door de overheid en wanneer die overmakingen zullen geschieden.  Ook de apotheken kijken met argusogen uit naar wat de overheid zal doen aan de ook bij hun heersende  achterstallige betalingen. Hoe de overheid dit allemaal zal oplossen, weet Joost. Ze staat namelijk bij duizenden personen en instanties in het krijt en heeft daarenboven een scala aan buitenlandse schulden die ze ook dient af te lossen. Voor wat de binnenlandse schulden betreft, doet ze al zeker 4 jaar alsof haar neus bloedt en betaalt keihard niet.  Wel wenst ze elke maand dat er tal van belastingen worden voldaan, terwijl ze gewoon haar schulden niet voldoet. En terwijl we in de tweede maand van het jaar zijn beland, zien we ook nog dat voornamelijk de wisselkoers voor de euro door externe invloeden is gestegen waardoor voor velen het leven nog ondraaglijker wordt. De mensen die hun huishuur in euro’s moeten afrekenen zien door de bomen  het bos niet meer en zijn zelfs genoodzaakt te verhuizen. En dat allemaal, terwijl er in dit land nog grote woningnood heerst.  Ook bij het bezoeken van de supermarket is duidelijk te merken dat de goederen die uit de Europese Unie komen, met minimaal 5 procent de lucht in zijn gegaan. Dus de inflatie houdt maar aan en brengt steeds meer mensen in de verdrukking.  Wie had gedacht dat handelszaken het beter zouden krijgen in het nieuwe jaar, heeft zich lelijk vergist.  Er is geen enkele economische groei te bespeuren, zelfs van stabiliteit is er geen sprake. Het is dan ook terecht dat economen thans niet meer spreken van recessie maar van depressie.  Groot- en kleinhandel klagen dan ook steen en been door de alsmaar dalende omzet. En de spinoff effecten van een slecht draaiende handel worden dan ook merkbaar bij andere bedrijven, waaronder de media.  De koopkracht die al behoorlijk was aangetast, verslechtert verder en de verarming stijgt.  En dan te bedenken dat Hoefdraad nog meer fiscale maatregelen op dit volk wenst lost te laten.  Gelukkig vernemen wij, dat de regering zich heeft bedacht en de btw tot nader order is aangehouden. Die zal naar wij venemen pas na de verkiezingen van 2020 weer ter sprake komen.  Frede fu onrust nanga lasi a verkiezing dat na a rede yere lezers.  Maar zover zijn we nog lang niet. Wat nu van belang is, is dat Surinamers niet verder verpauperen en een redelijk brood op de plank blijven hebben. Dit wanbeleid kan niet worden voortgezet. Men moet bij dit regiem maar een keer goed gaan luisteren naar de juiste economisten  en mensen met het hart op de juiste plaats die het goed menen met dit land en niet politiek gelieerd zijn.  Ook vragen wij ons in gemoede af, waarom Bouterse ervoor kiest in de financiële worggreep van een Hoefdraad te blijven.  Met deze man komen we geen stap verder en we gaan gestadig achteruit.  Misschien als Moody’s en Standard & Poor’s een nog slechtere rating aan ons voorschotelen, zal het bij de eerste burger gaan dagen en hem tot het besluit brengen de man de laan uit te sturen.