Ze zijn er weer en nemen naar wij vernemen in aantal toe: de Skalians op het Prof. Dr.Ir. W.J. van Blommesteinmeer. Deze drijvende goudfabrieken zouden volgens de enige tijd geleden verkondigde sprookjes uit het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen, slechts opereren in de Sarakreek ten zuiden van het stuwmeer. Allemaal leugens uit de koker van dit departement dat allang geen controle of zeggenschap meer over deze skalians heeft. Van Dodson, de minister op NH die aanvankelijk de flinke ‘Henkie’ dacht te kunnen uithangen door te beloven dat hij de skalians van het meer zou verwijderen en zelfs ontmantelen, hoor je niets meer. De man heeft vanwege zijn afwezige parlementaire dekking allang in de gaten, dat hij over de locaties van de skalians in het Brokopondo gebied, geen moer meer in de melk te brokkelen heeft. Als Dodson teveel leutert over skalians, loopt hij de kans uit het ministerie van NH gekegeld te worden, omdat de vriendjes van de voorzitter van de grootste coalitiepartij, momenteel veel machtiger dan Dodson zijn gebleken. Het gaat om een zeer machtige kleine groep lieden die goed in de slappe was zit en fiat hebben van de hoogste leiding in het land om vanuit de Sarakreek het meer op te varen en daar naar hartelust te rommelen, oftewel de zaak om te woelen op zoek naar het edele gele metaal . We vernemen dat ene M. en de heren P.P. , O.B. , en G.G., tot de kliek skalianbezitters behoort die thans een vrijbrief heeft gekregen het meer op te varen. Ontkennen heeft geen zin, want het is o zo gemakkelijk ze van boven te fotograferen en vast te leggen hoe desastreus de gevolgen van deze drijvende zuiginstallaties wel zijn op de fauna en flora in het stuwmeer. Zeker één toeristenoord van een plaatselijke bewoner, kan het thans vergeten door de enorme vervuiling veroorzaakt door de skalians. We willen het dan ook nog hebben over het dumpen van kwik en ander zeer giftig materiaal in het meer. Het lijkt ons dan ook verstandig, dat er wetenschappelijk onderzoek wordt gedaan naar de kwikvoorkomens in vissen die in het stuwmeer en de Boven-Surinamerivier worden gevangen. Het is geen geheim dat vis uit de Sarakreek, niet geschikt is meer voor consumptie. Wat is er eigenlijk gebeurd met de Commissie Ordening Goudsector. Daar hoor je na het vertrek van Dompig en het aantreden van Benschop, ook nog maar nauwelijks iets zinnigs over. Feit is wel dat een kleine groep mensen die zeer nauw gelieerd is aan de NDP en de huidige president, stervens rijk aan het worden is door de goudwinning in het binnenland en dat grotendeels zonder dat de fiscus daar echt voordeel bij heeft. Tijdens het vorige kabinet Bouterse, werd er met goudconcessies vanwege het ministerie van NH gestrooid en kwamen er familieleden, vriendjes, vriendinnen en partijloyalisten van paars bij die thans tot de nieuwe multimiljonairs in vreemde valuta kunnen worden gerekend. Als al deze goudrovers een significante valutabijdrage zouden leveren aan de staatskas, dan behoefde Hoefdraad geen verzwaarde heffingen op grondhuur en erfpachtpercelen door te voeren en zou het ook onnodig zijn onroerend goed van de overheid te verkopen. Het achterland van Suriname wordt leeggeroofd en de mensen in de kustvlakte hebben geen flauw idee om hoeveel aan waarde in harde valuta er daar wordt weggedragen aan goud en hout. Boze tongen beweren thans, dat zelfs een Chinese staatsburger over een enorme goudconcessie in het binnenland beschikt. En terwijl we in de kuststreek dom gehouden worden en allerlei misleidende informatie krijgen vanuit de overheidspropaganda, is men in alle stilte en op bepaalde plaatsen openlijk doende het land te plunderen en wel in rap tempo. Dit rappe tempo is al maanden ingezet omdat men beseft, dat in 2020 met hopelijk een ‘eerlijker’ bewind (lees: minder dieftig ingestelde coalitiepartners) het plunderfeest voor dit geboefte voorbij zal zijn. Maar laten we elkaar geen mietje noemen en gewoon keihard stellen, dat tussen de oppositionelen van het moment er ook lieden zijn die op loer liggen om na 2020 hun slag te kunnen slaan. Uit ervaring weten wij bij Keerpunt, dat er slechts weinig politici zijn die daadwerkelijk van dit land houden en belangeloos willen werken aan de opbouw van dit land. In de afgelopen decennia is heel duidelijk gebleken, dat veel politici zich in de politieke arena begaven om er zelf veel beter van te worden. En juist door hun heel slechte voorbeeld heerst er een graaimentaliteit bij grote delen binnen deze samenleving en heeft de oneerlijkheid de overhand genomen. Het parlement heeft vorig jaar de Anticorruptiewet aangenomen en de hoop was erop gevestigd dat met de aanname van deze wet, de corruptie zou verminderen. Daar is tot op heden maar heel weinig van te merken, we zien juist dat in alle regionen van het overheidsapparaat, de corruptie nog welig tiert en er veel schort aan de controle op de naleving van de Anticorruptiewet. Door de depressie die ons nu allen treft, is het voor velen en zien vooral bepaalde ambtenaren door hun gedaalde koopkracht, het als een noodzaak een tjuku te verlangen. Zolang deze economische en financiële neergang voortschrijdt, zal de corruptie niet afnemen, of we nu wel of geen Anticorruptiewet kennen . En degenen die dit land goed kennen en weten hoe het hier toegaat , beseffen dat de toepassing van deze wet op overtreders lang niet voor een ieder geldt. Tot slot is het van belang op te merken, dat het van het allergrootste belang is dat er een goede en eerlijke ordening binnen de goudsector in de nabije toekomst komt, omdat bij het continueren van de huidige situatie, de ecologische schade aan ons land niet te herstellen zal zijn.