“Hoe sterk een minister ook mag zijn, geen enkele minister is berekend voor twee ministeries, dat brengt alleen maar verwaarlozing met zich mee.” Zo reageert politiek analist Hardeo Ramadhin, desgevraagd op vragen van De West over de gevolgen van ministers die de verantwoordelijkheid voor twee ministeries dragen.

Ramadhin geeft aan, dat het gebruikelijk is dat ministers als ad interim fungeren als een minister voor een korte periode afwezig is. Desondanks zegt hij dat dit voor een korte duur moet zijn. “Zij mogen niet maanden tot zelfs een jaar belast worden met die functie. Zo wordt er alleen maar gezorgd voor verwaarlozing op zowel het ministerie waar de desbetreffende minister waarneemt als op zijn eigen ministerie”, stelt Ramadhin.

Sedert het ontslag van Eugene van der San als minister op Justitie en Politie (JusPol) vorig jaar juni, is de post vacant en fungeert minister Ferdinand Welzijn van Handel, Industrie en Toerisme, als ad interim op JusPol. Onlangs heeft onderwijsminister Robert Peneux, zijn portefeuille ter beschikking gesteld. Het is nog niet duidelijk als Peneux aanblijft. Intussen fungeert minister Patrick Pengel van Volksgezondheid als ad interim op dit ministerie.

Echter zijn de ministeries Volksgezondheid en Onderwijs er twee met bijzondere problemen. Volgens Ramadhin geeft het feit dat deze posten nog steeds vacant zijn, aan dat er niet wordt gedacht aan de ontwikkeling van het land.

“Als regering zou men hierna een grondig evaluatie moeten laten uitvoeren door deskundigen. Er moet kader zijn om deze posten in te vullen. Velen willen niet op de voorgrond staan, omdat het land in grote problemen zit”, merkt Ramadhin op.

Over de problemen in de gezondheidszorg en het onderwijs, zegt hij dat er in tegenstelling tot wat gezegd werd, er politiek bedreven is met de ministeries. De president zou jaren terug in het openbaar gezegd hebben de ministeries Volksgezondheid en Onderwijs uit de politieke sfeer te halen. Echter is juist het omgekeerde gebeurd. Ramadhin geeft aan dat met de invoering van de Basiszorg, er politiek is bedreven met volksgezondheid, waardoor de sector nu financieel krap zit.

Volgens hem was de overheid daarvoor in staat de zorg voor on- en minvermogen te betalen totdat besloten werd dat de zorg gratis zou worden voor alle 0-16-jarigen en 60-plussers. “De SRD is vreselijk ontwaard en we zijn niet in staat met onze inkomsten diensten te verlenen”, zegt Ramadhin. Het onderwijs zit ook in het slop, dat moet het doen met verouderde boeken, terwijl diploma’s niet eens erkend kunnen worden in het buitenland. Ramadhin merkt op dat het land door slecht beleid op alle fronten op de achtergrond raakt en stuurloos wordt.

door Priscilla kia