Het nieuwe jaar is nauwelijks begonnen en de bevolking wordt nu al volgepropt met heel wat sprookjes en trucjes uit de toverdoos van de president bij zijn nieuwjaarsrede. Het enige positieve voor dit jaar is dat ‘eerlijk’ werd toegegeven dat veel van wat er het vorig jaar werd beloofd, nauwelijks of niets terechtgekomen is. Onze hoofden hoeven wij dus niet te breken hierover, omdat wij als volk nu echt wel beter weten wat er precies aan de hand is. In ieder geval werden wij als volk weer opgezadeld met een sprookje over al-weer een nieuwe goudmaatschappij, het uitbaggeren van twee rivieren, terwijl diverse sloten nauwelijks worden opgehaald vanwege geldgebrek, en als klap op de vuurpijl een lening van SRD.50.000,= met een rente van 1% voor mensen die over grond beschikken en een huis willen bouwen. Deze economische kennis van de president geldt zeker alleen voor de president en zijn directe omgeving, omdat dit nationaal en ook internationaal gezien, alleen maar gebakken lucht is. Dit is nu de poppenkast waarover de president het zo vaak heeft gehad, en die ontstaat wanneer de president door z’n eigen wijsheid en de ‘geweldige’ adviezen van zijn dik betaalde adviseurs, nu compleet de weg is kwijtgeraakt. Als mens zou je eigenlijk medelijden moeten hebben met zo’n man. Het is toch van de gekke, dat de president niet eens kan aangeven in zijn jaarrede, hoe hij denkt al die loze beloften financieel te realiseren. Pe na moni musu komoto, alweer van de ‘kleine man’’ die al haast niets meer heeft? Foei toch, president, u gelooft het zelf toch ook niet? De president moet beseffen, dat een heel groot deel van de bevolking hoegenaamd geen geloof meer in hem heeft, niet alleen door zijn on-doordachte uitspraken (populistische), maar meer nog, omdat hij nu duidelijk laat zien dat de leiding van het land niet meer in zijn hand is, maar in handen van een statisticus die meer in het buitenland op de bedeltoer is.
De man zijn uitspraken zijn van dien aard, dat men zich afvraagt, wie nu eigenlijk de president is. Zo te zien laat de president het e.e.a. maar over zich heen komen, omdat hij misschien nu al weet, dat zijn schip zinkende is. Indien dit zo mag zijn , dan zal dit alleen maar goed zijn voor de bevolking die toen zoveel slapeloze nachten werd beloofd. Voor de president is er toch iets positiefs, en dat is dat er nog lieden zijn die hem gedwee volgen wegens blindheid en ook nog over weinig of geen verstand beschikken. In de jaarrede wordt gesproken over samen doen en samen denken. We horen iedere avond op de tv, dat niemand bang hoeft te zijn om oud te worden in dit land. We moeten de president er wel op wijzen, dat gepensioneerde ambtenaren ettelijke malen hebben getracht hem te spreken te krijgen, echter zonder resultaat. Samen werken, hoe dan? De president heeft een N.I.I. in het leven geroepen, dat niet alleen veel geld gekost heeft, maar er ook voor zorgt dat de bevolking wordt misleid en dat er op de ziel van mensen wordt getrapt. (Mw.Mc. Leod). Waarmee zijn wij nog bezig in dit land? We zullen de president geen slapeloze nachten toewensen voor dit jaar, maar wel een nacht van een grote droom, waarbij wordt aangegeven dat het voor hem en zeker voor de bevolking het beste zou zijn nu op te stappen, vanwege de lege toverdoos en voor hen die geloven in de nietszeggende sprookjes.

Kort Geding.