Wij mogen anno 2017 in Suriname nog van geluk spreken en ook wel God op onze blote knieën danken, dat we nog een vrije pers hebben en de vrije meningsuiting nog geen geweld is aangedaan, zoals dat in de jaren ‘80 van de vorige eeuw wél het geval was tijdens de zogenaamde revo, de toen geldende machtsstaat, waardoor we toch een onderscheid kunnen maken tussen wat waar en eerlijk naar voren wordt gebracht door mensen met het hart op de juiste plaats en daar tegenover staande al hetgeen dat met verzinsel, misleiding en leugen te maken heeft. De Duitsers zouden zeggen: ‘Wahrheit und Dichtung’. Al enige tijd wordt ons van staatswege voorgehouden, dat we tegen het einde van dit jaar een periode van economisch groei ingaan en dat in 2018 Suriname uit het economische dal zal kruipen. Een groei van niet minder dan 1 procent wordt voorspeld en herhaaldelijk aan ons voorgekauwd. Maar juist omdat we in ons midden nog kundige en eerlijke mensen hebben die de moed kunnen opbrengen om bepaalde zaken recht te zetten c.q. te ontzenuwen, krijgen we een totaal ander en realistischer beeld, over al hetgeen er op economisch gebied is gebeurd en nog staat te gebeuren. We mogen ons dan ook verheugen, dat we nog economisten als Caram en Ramautarsingh hebben die ons regelmatig vertellen, hoe we er werkelijk voor staan. Mensen die ons vertellen dat we een terugval in de economische groei van 8 procent hebben doorgemaakt en dat een eventuele groei van 1 procent echt niet iets is waar we in hoerastemming over moeten geraken en dat de economie op korte termijn, echt niet zal aantrekken. De Surinaamse munt is zeker met 130 procent gedevalueerd en die geldontwaarding heeft tot totale verarming in de gehele gemeenschap geleid. Ook vertellen de eerlijke economisten en niet de valse predikanten die wat economie hebben gedaan, in de assemblée, dat de koopkracht enorm is teruggelopen. We hebben thans te maken met een gedaalde loonindex in de bouwsector die 40 procent lager was in 2016 ten opzichte van 2014. En dat ook de loonindex van ambtenaren met maar liefst 35 procent is gekelderd. Een ieder is volgens deze eerlijke en begaafde economisten armer geworden in dit land. Ook de inkomsten van de rijke mensen zijn drastisch verminderd door de crisis waar deze regering grotendeels debet aan is. Export en import zijn teruggelopen. Bij de verminderde import is er een zware druk op de wisselkoersen ontstaan, aldus onder meer professor Anthony Caram, oud-governor van de Centrale Bank op Aruba in het programma `Welingelichte Kringen’ van Radio ABC afgelopen zondag. Volgens de hoogleraar zal armoedebestrijding via een onvoorzichting financieel beleid, veeleer leiden tot vergroting van de armoede instede tot verkleining van de armoede. Het is volgens professor Caram niet meer dan fictie, door nu reeds te stellen dat er verbetering optreedt in de economische situatie. Productie en koopkracht zijn beide teruggelopen. Als je thans stelt dat de economie met 1 procent zal groeien en de afgelopen twee jaar de staatshuishouding met 8 procent is gekrompen, dan kan je volgens Caram niet spreken van vooruitgang. Volgens Caram mogen we de economische groei niet op korte termijn verwachten. Het zal volgens hem een aantal jaren duren alvorens we het welvaartsniveau van 2013 en 2014, wederom bereiken. Geld lenen om uit de crisis te geraken, kan alleen soelaas bieden als het geleende geld goed wordt besteed. Volgens de hoogleraar zullen de projecten waaraan de geleende penningen thans worden besteed, niet leiden tot vergroting van de productie en dus geen bijdrage leveren aan de ontwikkeling van ons land. De regering Bouterse tracht al enige tijd op een verwoede wijze de Surinaamse samenleving te doen geloven, dat er spoedig weer sprake zal zijn van economische groei, terwijl ze zelf weet dat een economie die grotendeels te gronde is gericht door wanbeleid en verspilling, niet snel weer op spoor gebracht zal kunnen worden. We hebben gezien hoe dat is gegaan na de ravage die de regering Wijdenbosch in 1996-2000 had aangericht en hoeveel moeite en tijd het de Nieuw Front regering met Telting op de Centrale Bank heeft gekost, weer vooruitgang en welvaart te brengen. Dat zal ook na 2020 niet anders zijn. Afbreken gebeurt heel snel, maar herstellen en weder opbouwen duurt altijd veel langer en dat dienen de huidige bestuurders goed te beseffen.