Ofschoon de bevolking tot op heden nauwelijks of niets merkt van een opleving in onze economie, door bijvoorbeeld een stabilisatie van de prijzen in de winkels of dalende wisselkoersen voor de Amerikaanse dollar en de euro, zijn er lieden die steevast het volk voorhouden dat het in 2018 beter zal gaan met ons land en de economie wederom groei zal laten zien. De afgelopen maanden hebben we juist stijgingen gezien van tal van basisgoederen en natuurlijk weer die brandstof die telkenmale stiekem werd verhoogd en natuurlijk werden er telkenmale leugens verzonnen om de tariefverhogingen te kunnen vergoelijken. Enkele maanden geleden werd ons nog voorgehouden door een internationale organisatie die een goed beeld heeft van economische ontwikkelingen in het Caribisch gebied en Latijns-Amerika, dat Suriname, St. Lucia en Venezuela helemaal niet zullen kunnen rekenen op een groei in hun staatshuishouding over het jaar 2018. Bouterse kwam wel in het parlement om te vertellen, dat we een economische groei van nog geen 1 procent zouden doormaken, maar vertelde er wijselijk niet bij waar hij het cijfermateriaal vandaan had. Waar we wel momenteel mee te maken hebben, is een staatsbegroting met tekorten van honderden miljoenen waar niemand je van kan vertellen hoe deze tekorten zullen worden opgevangen c.q. betaald. Ondertussen regent het ook van de klachten van burgers die thans geconfronteerd worden met rekeningen voor elektriciteit die 300 procent hoger liggen in vergelijking met vorige maanden, alleen heeft volgens deze mensen klagen geen enkele zin, omdat de monopolist gewoon op zijn strepen blijft staan en dus wordt het betalen of afsluiting van het net. Ook van de SWM zouden er absurd hoge rekeningen aan afnemers zijn gepresenteerd. Vanwege de overheid, bijt men zich thans vast in een voorzichtige voorspelling van het Internationaal Monetair Fonds, IMF, dat verschillende landen in het Caribisch gebied en Latijns-Amerika het komende jaar een groei in de economie zullen doormaken. Het IMF stelt heel duidelijk dat de groei van grondstoffen exporterende landen in de afgelopen jaren zwakker is geweest en dat Suriname daar ook slachtoffer van is geweest. De stopzetting van de aluinaardeproductie, heeft volgens het IMF een aanmerkelijke financiële schade in zijn inkomsten bezorgd. Indien de prijzen voor grondstoffen een opgaande lijn vertonen, zal Suriname zeker betere economische vooruitzichten hebben, volgens het IMF. Maar het IMF weet ook, dat zaken als aardolie en goud, aan schommelingen op de internationale markt onderhevig zijn . Dalende prijzen voor een barrel aardolie of een troy ounce goud, hebben gelijk nadelige effecten op onze economie. En aan goud en aardolie verdienen we momenteel het meeste. Niemand bij deze regering kan dan ook met zekerheid stellen, dat een economische groei het komende jaar gegarandeerd is. Men moet ook aanhalen, dat de honderden miljoenen dollars buitenlandse schuld die wij hebben, terug moet worden betaald en dat deze schuldenlast zeker een snelle economische groei in de weg zal staan. De overheid laat duidelijk merken dat ze enorme financiële tekorten heeft en juist daarom de gehele Surinaamse gemeenschap nog verder zal belasten het komende jaar met de invoering van de belasting op de toegevoegde waarde, btw, die door iedereen zal moeten worden betaald op tal van goederen. Dat wij bij de landen zullen horen die het komende jaar uit het economische dal zullen klauteren, moet daarom nog blijken. Men moet daarom niet al te enthousiast geraken na enkele aanmoedigende berichten van het IMF of deze regering. De eventuele groei zullen wij pas zien als we minder zwaar in onze portemonnee worden getroffen en we met ons maandelijks salaris weer redelijk kunnen uitkomen, zoals dat voor augustus 2010 was.