Alles kan in Suriname, ‘neks no fout’! Dit zijn uitlatingen die mensen doen wanneer bepaalde afkeuringswaardige gebeurtenissen voor hen gewoon door de beugel kunnen. Zo heb je die onthulling van minister Regilio Dodson van Natuurlijke Hulpbronnen, dat er geen skalians meer werkzaam zijn op het stuwmuur, dit blijkt de zoveelste leugen te zijn. Dodson gaf ook aan, dat de skalian die enkele maanden geleden gesignaleerd werd op het Stuwmeer, op weg was om ontmanteld te worden. Is die reeds ontmanteld en zijn er beelden van de ontmanteling? Dit zou niet moeilijk zijn na te gaan, aangezien de minister precies weet hoeveel skalians er op de aangewezen plek op het meer zijn en hoeveel er volgens hem al ontmanteld zijn. Het bouwen en operationeel maken van een ‘nieuwe’ skalian, zou zeker niet in enkele weken kunnen gebeuren. En beslist niet buiten het zicht van overheidsinstanties. Naar verluidt, zijn skalians verboden en waren deze vaartuigen destijds gedirigeerd naar één werkplek in de Sarakreek in afwachting van ontmanteling. Wie zou dit kunnen onderzoeken? De minister beweerde in een artikel, verschenen in het dagblad ‘de Ware Tijd’, dat de skalians ingezet worden om werkzaamheden voor het ministerie te verrichten. Dezelfde skalians die naar goud zoeken? Het is de moeite van het onderzoeken waard of de turbines van de stuwdam op een gegeven moment last zullen ondervinden van het totaal vervuilde en troebele water in het meer. Richting Euroberg is het water thans helemaal troebel. De minister zou minder bedrieglijk overkomen, indien hij de media zou uitnodigen aanwezig te zijn bij de ontmanteling van de skalians. Het gebied rondom het stuwmeer wordt door de goudwinning zwaar verontreinigd. Ooggetuigen vertellen ons, dat de skalians daadwerkelijk nog actief bezig zijn goud te zoeken in de rivieren. De eigenaren van deze vaartuigen hebben duidelijk lak aan wet- en regelgeving, omdat zij waarschijnlijk genoeg tyuku betalen om ongestoord hun werkzaamheden te kunnen verrichten. Dit heeft natuurlijk ook gevolgen voor de lokale bevolking in het gebied. Deze mensen leven langs de rivieren en gebruiken hetzelfde vervuilde water om te koken, drinken, baden en kleren wassen. De skalianbewakers vertonen daarbij ook maffiagedrag, omdat zij bewust en openlijk de mensen bedreigen die langs varen. Opvarenden die langzaam langs de skalians varen, worden uitgescholden en men wordt opgedragen geen foto’s of filmpjes te maken. Wat doet minister Dodson aan dit soort praktijken? Beseft hij wel wat dit betekent voor ons milieu? Of is hij zo machteloos dat hij zich alleen blind staart op het geld dat door de belanghebbenden wordt gemaakt? Wat ook kan, is dat vriendjes van deze regering de bezitters zijn van de actieve skalians en dat zij daarom nog aanwezig kunnen zijn op het stuwmeer. Ons land bezit veel kostbare grondstoffen die op verschillende manieren uit de grond worden gehaald. Elke regering probeert daardoor de ‘beste’ deal voor Suriname te maken. Maar beseft men wel wat de consequenties zijn op de langere termijn? Ons milieu, ons drinkwater wordt vervuild, onze bossen en dieren sterven door alle gif dat uitgestrooid wordt. Men vergeet heel snel onze kostbare fauna. Dit is het geval bij Braamspunt. Toen er vergunningen werden afgegeven om te Braamspunt zand af te graven, werd er niet gedacht aan de zeeschildpadden die daar jaarlijks duizenden eieren komen leggen. Volgens Dodson bleven de graafmachines op veilige afstand van de schildpadden. Maar ook daar was geen controle op. Er doken steeds filmpjes op van afgravingen zeer dicht in de buurt van schildpadnesten en er werden zelfs dode schildpadden gevonden.

R.S.B.