Advocaten werken aan richttarief

Harish Monorath, deken van de Orde van Advocaten, juicht elke vorm van kritiek toe, maar zegt dat de advocaten uiteindelijk zelf beslissen welk tarief zij hanteren voor hun cliënten. Dit zegt hij naar aanleiding van de opmerkingen van de president van het hof, Iwan Rasoelbaks, gisteren bij de beëdiging van drie advocaten in het kantongerecht Civiele Zaken. Rasoelbaks haalde aan dat advocaten zich meer moeten richten op het “goede en rechtvaardige” en minder op winstbejag. Monorath vindt deze opmerking een kwalijke zaak, omdat het beroep van advocaat er in de eerste plaats op gericht is om het rechtssysteem na te leven en pas daarna de eigen belangen. “Dat cliënten dagelijks kosteloos juridisch worden bijgestaan, moet het hof ook beseffen”, zegt Monorath. Hij zegt dat er altijd rotte appels zullen zijn, maar het hof moet niet alle advocaten over één kam scheren. Het is volgens hem ook zeer ingewikkeld om met een tarievenstructuur te komen.

Er zijn natuurlijk wel zaken waarbij er een uniform tarief wordt gehanteerd, echter bepaalt de wet dat een advocaat oprecht moet zijn en onafhankelijk is in het uitoefenen van zijn beroep, dit betekent dat hij zelf zijn tarief mag bepalen.

Monorath zegt dat er in Nederland richttarieven zijn vastgesteld voor bepaalde zaken, zodat cliënten op voorhand weten met welk bedrag zij rekening moeten houden. De deken van de Orde van Advocaten is nagegaan of dit systeem ook hier van toepassing zou zijn. Hij zegt dat er al een poos werk van wordt gemaakt om ook in Suriname een richttarief vast te stellen, waarbij de cliënten een indicatie hebben van wat ze moeten betalen. Er wordt dus een begintarief vastgesteld, het tarief verschilt per zaak. Belangrijk is dat als de zaak wordt aangenomen, er een overeenkomst wordt getekend door de cliënt en de advocaat. In deze overeenkomst wordt het maximale bedrag direct vastgesteld om te voorkomen dat advocaten worden beschuldigd van te hoge tarieven. Aan de kosteloze rechtsbijstand voor burgers die zich geen advocaat kunnen permitteren, kleven volgens Monorath veel nadelen, omdat een advocaat alleen uitbetaald wordt als er vonnis gewezen is. Dat is voor de advocaten een onprettige zaak.

door Kimberley Fräser

 

More
articles