Een televisiespot van het Burgerinitiatief voor Participatie& Goed Bestuur, dat ter uitzending aan de Surinaamse Televisie Stichting (STVS) was aangeboden, is geweigerd door de leiding van deze staatszender. De televisiespot zou volgens de huidige directeur als beledigend voor het staatshoofd zijn ervaren en kon daarom niet worden uitgezonden. Dezelfde televisiespot werd wel door ATV en andere televisiezenders uitgezonden en daarom is er hier sprake van een drogreden van de STVS-directie om de spot te weigeren. Uit alles valt thans op te maken, dat de huidige regering thans op de meest cruciale posten partijloyalisten van de NDP plekt om geleidelijk aan te kunnen overgaan tot geïnstitutionaliseerde persbreidel. De mensen die de persvrijheid en de vrije meningsuiting huldigen, kunnen daarom wel degelijk rekening houden met nog meer knellende maatregelen, omdat een regering onder leiding van de NDP, ernstige moeite heeft met kritiek en wenst die thans zoveel mogelijk in de kiem te smoren. “De wolf ruit wel van baard, maar niet van aard’’, zegt men zo mooi in het Neder-lands. De NDP trekt steeds meer voorlichtingsinstrumenten naar zich toe en centraliseert die zoveel mogelijk en stelt die dan ook nog onder leiding van elementen die roomser dan de paus zijn en vaak niet de ervaring en kunde hebben om essentiële zaken op hun merites te kunnen beoordelen. Volgelingen die blindelings opdrachten uitvoeren en vaak ook nog de grootste ongeloofwaardige stommiteiten uitkramen en wel ter voldoening van hun broodheren. Deze aankomende censuur die niet slechts tot de staatsmedia hoeft te gaan behoren hebben we zeer nadrukkelijk meegemaakt tijdens de machtsstaat van Bouterse 1980-1987 en in de transitieperiode tot in het begin van de jaren negentig van de vorige eeuw. Tijdens de Revo had Bouterse toch ook een legertje vertegenwoordigd in de Vereniging Progressieve Mediawerkers (VPM), dat er voortdurend werk van maakte om zogenaamde tegenstanders van de Revo te verlinken en of het leven zuur te maken. Onder hen zaten linkse en communistische journalisten, maar ook ‘non valeurs’ die het regiem ten eigen voordele wensten te ondersteunen en de gemeenste handelingen pleegden. Politieke slijmjurken die macht hadden geroken en van Suriname een linkse dictatuur wilden maken. Niet allemaal waren echter bereid het communisme van Cuba of de Sovjet-Unie te omhelzen. Die gasten werden dan ook aangemerkt als salon communisten en beschikken tegenwoordig over goudconcessies en riante woningen. Later verenigden deze vijanden van de ware democratie zich nog geruime tijd in de zogeheten volksmilitie. Thans heeft een nieuwe, veel jongere groep zich aangediend om de vrije meningsuiting geweld aan te doen en deze lieden hebben geen enkele politiek ideologische verbintenis en denken slechts aan het op parasitaire wijze verrijken van zichzelf en de naaste verwanten. De NDP is slechts uit op eigen behoud en continuïteit van macht, en is evenmin een partij die een bepaalde ideologie representeert of vertegenwoordigt. Ze zal er dan ook alles aan doen om de macht te behouden, al betekent het dat ze weder dient te keren naar de machtsstaat en de democratie daarbij om zeep wordt geholpen. Het zal ons dan ook niet verbazen als binnenkort de uitingen op social media gepleegd ook de mond worden gesnoerd.