Cubanen die al vele weken lang demonstreren voor het kantoor van het Rode Kruis aan de Rode Kruislaan, kunnen volgens onze minister van Buitenlandse Zaken gerust terug naar Cuba en zullen daar zonder gevaar voor sancties, weer gewoon opgenomen worden in de samenleving.  Dit zou minister Pollack-Beighle van Buitenlandse Zaken door de Cubaanse regering zijn toegezegd. Minister Pollack-Beighle kan deze toezegging gerust voor zoete koek nemen, want het is wel degelijk zo dat Cubanen die in het buitenland een vluchtelingenstatus trachten te verkrijgen, door de autoriteiten in Havana als volksvijandigen en verraders worden aangemerkt en bij een gedwongen terugkeer op Cuba veelal in de gevangenis worden gesmeten. Pollack –Beighle dient als geen ander te weten wat vor soort toestand er al decennia heerst op dit communistisch geregeerd eiland, waar de familie Castro ook na de dood van Fidel Castro de scepter zwaait en de mensenrechten tot op de dag van heden uit zelfbehoud schendt. De regering Bouterse onderhoudt uit noodzaak goede relaties met landen als Cuba, Venezuela en Nicaragua, omdat veel naties die ons eigenlijk tot veel meer nut zouden kunnen zijn, haar met de nek aankijken. En juist deze landen die tot de armoedzaaiers van het continent kunnen worden gerekend, klampen we ons aan vast. Wat heeft Cuba ons eigenlijk te bieden. Een paar beurzen, wat Cubaanse artsen en zo af en toe een medische behandeling van onze president en zijn naaste entourage? Die hele aanhoudende vrijage met het regiem op dit eiland legt maar nauwelijks zoden aan de dijk voor Suriname en zijn bevolking. Door de Cubanen hier de vluchtelingenstatus voortdurend te onthouden, geven we een totaal verkeerd signaal naar buiten. Bouterse en zijn kliek hebben in al die 37 jaar na de coup van 1980, nog steeds niet geleerd dat Cuba ons eigenlijk niets te bieden heeft. Maar landen die in voortdurend isolement ronddraaien, zoeken elkaar uiteindelijk op. In de geschiedenis is dat al tig keer bewezen. Vooruitgang van landen die voor langere duur in isolatie verkeren, komt dan ook maar zeer langzaam of helemaal niet op gang.