De regering Bouterse I en II heeft van meet af aan de indruk bij de bevolking willen vestigen dat ze er zijn voor en door het volk. Om hun verdere populariteit bij een deel van het volk aanmerkelijk te vergroten, heeft men in de loop der jaren een aantal populistisch aandoende maatregelen doorgevoerd die naderhand wegens chronisch geldgebrek weer moesten worden teruggedraaid. Na de macht te verwerven in 2010 door pure overloop van Brunswijk en Somohardjo, kon Bouterse I van start gaan. Een van de directe maatregelen was het doorvoeren van FISO II, dat uiteindelijk handenvol geld zou kosten en waarvoor bijna gelijktijdig een government take bij de brandstofpompen moest worden doorgevoerd en ook voor de indirecte belastingen werden er tariefsverhogingen doorgevoerd. Maar daar bleef het niet bij. Ook bij het onderwijs ging men wroeten en werd de ouderbijdrage binnen het bijzonder onderwijs, die al decennialang voor een klein bedrag werd gehanteerd, afgeschaft. De overheid zou ook hier op populistische en bijna communistische wijze overgaan tot subsidiëring. Er kwam in 2010 en twee jaar daarna, nog voldoende geld binnen uit exporten uit de aardolie-, de goud- en de bauxietsector, dus was het ter bevordering van de eigen populariteit van de NDP noodzakelijk dat er richting het volk gestrooid werd. Maar al heel gauw rezen de overheidsuitgaven de pan uit en werden de subsidies binnen het onderwijs steeds slechter of helemaal niet uitgekeerd en kwamen tal van scholen in financiële problemen. Er werd dan ook steen en been geklaagd en men kon het gewone onderhoud niet eens meer bekostigen. Normale verbruiksartikelen als toiletpapier, schoonmaakmiddelen, kladpapier, zeep en krijt, konden niet meer betaald worden en bemoeilijkten hierdoor de werkzaamheden binnen vele scholen aanzienlijk. Tal van scholen gingen ertoe over snoeppauzes te organiseren waarbij de ouders telkenmale werden verzocht een kleine bijdrage te leveren om zo het schooljaar door te kunnen komen. Door de devaluaties van de SRD, liepen de kosten voor het draaiende houden van een school zo hoog op, dat het niet goed meer mogelijk was onderwijs op een fatsoenlijke wijze te verzorgen. De overheid bleef echter in gebreke en deed jaren achtereen of haar neus bloedde. De verschillende scholen en met name die van de EBGS, vinden het thans welletjes en zijn niet langer van plan om op subsidies van de overheid te wachten, steun die toch niet of nauwelijks wordt uitbetaald. De regering Bouterse is al enige tijd niet meer in staat Gudu Pa te spelen en door met geld te smijten, zieltjes te winnen. Deed ze overigens voor de verkiezingen van 2015 tegen beter weten in en op staatskosten ook wederom met het project Naschoolse Opvang, waar er op grote schaal door bepaalde bezitters van gaarkeukens is gestolen en er tot op heden geen strafrechtelijk onderzoek is gepleegd om fraudeurs en regelrechte dieven op te kunnen pakken. Ook de naschoolse opvang betreft een populistische miskleun, die als ultieme doel had de verkiezingen van 2015 in aanzienlijke winst voor de NDP om te zetten. Door de stopzetting van dit project, dat gewoon onbetaalbaar is gebleken, hebben tal van goedgelovigen die gaarkeukens hadden opgezet, vreselijke verliezen geleden. Enkele NDP-toppers zijn er wel beter van geworden en hebben thans goedlopende restaurants en cateringbedrijven. De rest kan tegen lege keukens en verloren investeringen en inkomsten aankijken. Jammer dat deze mensen niet in de gaten hadden, dat het om puur populisme ging om genoeg zieltjes te winnen die dan voor de NDP zouden stemmen. Het kon allemaal niet op met de staatsgelden en na de verkiezingen werd het gelijk duidelijk hoe men met staatsgelden tekeer was gegaan en hoe arm de regering Bouterse het volk in één keer had gemaakt. Maar men denkt nog steeds dat het aanhouden van het populisme voordeel zal blijven opleveren, dat zien we nu bij het verdelen van pakketten met levensmiddelen aan armlastigen binnen de samenleving. Hoe heeft het zover kunnen komen dat mensen nu bij duizenden in de rij moeten staan om pakketten voor een zwaar gereduceerd tarief te kunnen bemachtigen. Ook nu weer worden er staatsgelden verkwist voor consumptieve doeleinden. Ook twee groothandelaren waar de overheid voor miljoenen bij in het krijt staat voor geleverde goederen in het kader van de naschoolse opvang en de levering van voedingswaren aan Defensie, worden thans op een aanstootgevende wijze bevoordeeld door ze invoerrechtenvrij basisgoederen te laten importeren. Men zorgt bewust niet voor meer werkgelegenheid om de mensen op een zelfstandige en onafhankelijke wijze in staat te stellen zichzelf te bedruipen. Men werkt juist aan het creëren en in stand houden van een leger aan bedelaars dat voor goedkope pakketten komt opdagen. Hoe die groothandelaren dat allemaal financieren in een tijd dat er sprake is van een wisselkoers van 7.58,- SRD voor een dollar, laat zich raden. Er gebeuren rare dingen in het land en de regering kijkt in bepaalde gevallen uit eigen lijfsbehoud de andere kant op. Het populisme blijft de regering Bouterse nog huldigen en beseft daarbij dat het ernstig fout kan gaan, vooral wanneer de financiële middelen steeds minder worden en je moet gaan lenen of op particulieren denkt te kunnen terugvallen. In Venezuela ligt het populisme van Chavez en Maduro helemaal op zijn gat en dreigt er zelfs een burgeroorlog. En als Bouterse en zijn kliek dat allemaal op de voet volgen, lijkt het ons toch verstandig een ander beleid te gaan voeren dat totaal op de exportproductie gestoeld is, want voortzetten van het huidige, ronduit slechte en nietszeggende beleid, zal uiteindelijk rampzalige gevolgen hebben voor ons allen.